علائم و تشخیص ویروس فلج مزمن زنبور عسل (CBPV)

بررسی اجمالی سریع
ویروس فلج مزمن زنبور عسل Chronic Bee Paralysis Virus (CBPV) یک بیماری ویروسی مهم است که زنبورهای عسل را در سطح جهان تحت تاثیر قرار می دهد و باعث فلج می شود و اغلب منجر به فروپاشی کلنی می شود. این ویروس در زنبورهای بالغ شایع است و می تواند در کلنی نیز منتقل شود و علائم آن در عرض پنج روز پس از آلودگی ظاهر می شود. CBPV می‌تواند بدون علائم در زنبورها خفته باقی بماند، اما می‌تواند باعث شیوع‌های شدید شود، به‌ویژه در بهار و تابستان که کلنی‌ها بیشتر فعال هستند. این بیماری به دو شکل اصلی ظاهر می شود:

  •  نوع یک که با لرزش بال ها و تجمع زنبورها در نزدیکی ورودی کندو به دلیل اختلال در پرواز مشخص می شود .
  •  نوع دوم که با ریزش مو و ظاهر چرب شکم زنبورها مشخص می شود. نوع سوم شامل زنبورهای عفونی بدون علائم قابل مشاهده است که همچنان می تواند ویروس را گسترش دهد.

تشخیص CBPV شامل معاینه بالینی کلنی، مشاهده زنبورهای زنده و آزمایشات آزمایشگاهی از جمله PCR است. این ویروس بر سیستم عصبی زنبور عسل، به ویژه نواحی مغز که مسئول کنترل حرکتی، یادگیری و پردازش حسی هستند، تأثیر می گذارد. هیچ درمانی برای CBPV وجود ندارد. بنابراین مدیریت بر جلوگیری از گسترش با حذف زنبورهای مرده و حمایت از کلنی هایی با زنبورهای سالم از کندوهای قوی تر تمرکز می کند. کنترل موثر کنه واروآ نیز بسیار مهم است زیرا این کنه ها می توانند ویروس را حمل و انتقال دهند. به زنبورداران توصیه می شود با اطمینان از تغذیه مناسب زنبورها و استفاده از مواد شیمیایی طبیعی برای درمان زودهنگام کنه برای جلوگیری از مقاومت، برای زمستان آماده شوند.

فهرست مطالب
    •  حساسیت به ویروس فلج مزمن زنبور عسل
    •  علائم ویروس فلج مزمن زنبور عسل
         -  نوع I
         -  نوع II
         -  نوع III
    •  تشخیص ویروس فلج مزمن زنبور عسل ، معاینه بالینی کلنی زنبور عسل و مشاهدات زنبورهای زنده
         -  بررسی کلنی
         -  بررسی فنوتیپ زنبورها و تغییرات پاتولوژیک
         -  بررسی زنبورهای مرده
         -  بررسی زباله ها
         -  تشخیص آزمایشگاهی
    •  راه های انتقال ویروس فلج مزمن زنبور عسل
    •  نظارت بر آلودگی واروآ
    •  درمان ویروس فلج مزمن زنبور عسل
    •  نتیجه

حساسیت به ویروس فلج مزمن زنبور عسل
ویروس فلج مزمن زنبور عسل عمدتاً زنبورهای عسل بالغ را تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به فلج مزمن می شود (همانطور که از نام آن پیداست). عفونت به راحتی می تواند به سایر زنبورهای داخل کلنی منتقل شود. هنگامی که زنبورهای عسل به CBPV آلوده می شوند، علائم را می توان در عرض 5 روز مشاهده کرد و چند روز بعد می میرند.

این ویروس در طول سال شایع و قابل تشخیص است. با این وجود در زنبورهای بدون علامت خفته باقی می ماند. شیوع علائم شدید بیماری معمولاً نامنظم است و بیشتر در بهار و تابستان که کلنی زنبور عسل در اوج تولید است ظاهر می شود. ویروس فلج مزمن زنبور عسل با فروپاشی کلنی های زنبور عسل مرتبط است. درک عوامل و بیماری هایی که زنبورهای عسل را تحت تأثیر قرار می دهند توسط زنبوردار بسیار مهم است زیرا زنبورها نقش حیاتی در تعادل و انعطاف پذیری اکولوژیکی دارند. در نتیجه زنبورداران قادر خواهند بود در فصول مختلف به ویروس‌های مختلف واکنش نشان دهند. آنها همچنین می توانند اقداماتی را برای مقابله با این عفونت ها ایجاد کنند، زیرا همانطور که می دانید، پیشگیری بهتر از درمان است.

ویروس فلج مزمن زنبور عسل می تواند زنبورهای عسل بالغ و آنهایی که در مراحل اولیه رشد هستند را آلوده کند. با این حال آزمایش‌های انجام‌ شده ثابت کرده است که زنبورهای در حال رشد در بیشتر موارد، برخلاف زنبور عسل بالغ، میزبان بارهای ویروسی بسیار کمتری هستند. آزمایشات مشابه همچنین نشان داده است که زنبورهای ملکه برخلاف زنبورهای کارگر کمترین احتمال ابتلا به ویروس فلج مزمن زنبور عسل را خواهند داشت.متأسفانه ملکه های جوانی که با زنبورهای کارگر آلوده در تعامل هستند، به ویروس مبتلا می شوند و در نهایت می میرند. با وجود این افزایش مرگ و میر زنبورها به دلیل ویروس فلج مزمن زنبور عسل بسیار کم و ناچیز است.

علائم ویروس فلج مزمن زنبور عسل
علائم ویروس فلج مزمن زنبور عسل را می توان در عرض پنج روز پس از ابتلا مشاهده کرد. برخی از علائم و نشانه های قابل توجه عبارتند از:
    •  بال های V یا K شکل
    •  رنگ بال یا اندازه بال تغییر می کند
    •  وجود کنه واروآ
    •  تغییرات رفتاری
    •  تغییرات عصبی
    •  علائم اجتماعی یا گوارشی

سایر علائم بیماری عبارتند از:
    •  از بین رفتن پرزها
    •  زنبورهای تاریک شده
    •  لرزش یا فلج شدن

علائم مسمومیت در زنبورهای عسل شامل تغییرات فنوتیپ مانند زنبورهای فلج، فلج و مرگ و میر بالا است. علائم را می توان به سه صورت مجزا طبقه بندی کرد : عفونت نوع I نوع II و نوع III که در این میان نوع یک غالب ترین آنهاست.

نوع I
کیسه عسل پر از مایع است که منجر به نفخ معده در زنبورهای عسل آلوده می شود. بال های ضعیف لرزان را می توان در زنبورهای آلوده مشاهده کرد. زنبورها روی زمین می خزند و خوشه ای نزدیک به ورودی کندو تشکیل می دهند زیرا بال های ضعیف شده بر توانایی پرواز آنها تأثیر می گذارد.

نوع II
برخی از علائم این دسته شامل ریزش موهای شکم است که زنبور در ناحیه شکم سیاه یا چرب به نظر می رسد. زنبورهای مبتلا ممکن است 2 تا 3 روز از زمان شروع علائم پرواز کنند، سپس توانایی پرواز خود را از دست بدهند و در نهایت بمیرند.

نوع III
علائم عفونت خود را به طور کامل نشان نمی دهد حتی اگر زنبور قبلاً آلوده شده باشد. شما نمی توانید هیچ یک از علائم کلاسیک که قبلا ذکر شد را متوجه شوید. در نتیجه زنبورهای عسل آلوده ویروس را در داخل و خارج از کندوی خود منتقل می کنند. این دسته از زنبورها دارای سطح بالایی از CBPV در مغز هستند.

آزمایش‌های آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بخش‌های آسیب‌دیده زنبورهای فلج، روزنه‌ها و نواحی نوروپیل هستند. ویروس فلج مزمن زنبور عسل عمدتاً بر نواحی عصبی بالاتر مانند نوروپیل نوری و حسی مغز تأثیر می گذارد.شیوع ویروس فلج مزمن زنبور عسل منجر به از دست دادن بیش از حد زنبورهای کارگر می شود که در نهایت منجر به فروپاشی کلنی می شود. این ویروس می تواند هم کارگران و هم زنبورهای ملکه جوان را از بین ببرد.

تشخیص ویروس فلج مزمن زنبور عسل و معاینه بالینی کلنی زنبور عسل و مشاهدات زنبورهای زنده
مشاهده گسترده تمام مراحل زنبور عسل ضروری است. این به معنای ارزیابی جامع همه زنبورهای داخل کلنی است: زنبورهای کارگر، زنبورهای نر و ملکه زنبور عسل ، تمام مراحل زاد و ولد و مواد کندو نیز باید بررسی شود. به یاد داشته باشید زنبورهای عسل حشرات اجتماعی هستند که به عنوان یک ابر ارگانیسم زندگی می کنند. کلنی تنها زمانی می تواند زنده بماند که هر یک از زنبورها وظیفه خود را انجام دهند.

معاینه بالینی کلنی های زنبور عسل و مواد کندو باید همراه با زنبوردار انجام شود. این امکان را برای کارشناسان فراهم می کند تا در حین کار بر روی زنبورها تجزیه و تحلیل جامعی از عملکرد زنبوردار انجام دهند. برخی از جنبه های کلی ارزیابی شده در این زمان شامل رفتار کلنی، هر بو و قدرت کلنی است. یک کلنی زنبورهای سالم معمولا بویی شبیه به موم دارد. هر گونه بوی غیر طبیعی مانند سرکه یا هر بوی دیگری نشان دهنده عفونت یا بیماری احتمالی است.

اندازه کلنی نیز باید در این مدت بررسی شود. یک راه مطمئن برای تعیین اندازه کلنی، تجزیه و تحلیل تعداد فضای بین شانه است. اینجاست که می توانید زنبورهای عسل را ببینید. تمام زنبورهای هر کلنی باید از نظر هر گونه ناهنجاری بررسی شوند. ناهنجاری‌ها، رفتار و عصبی، ناهنجاری‌های بال، وجود کنه‌ها، علائم اجتماعی یا گوارشی مایت و بسیاری موارد دیگر را بررسی کنید.

قاب ها نیز هنگام انجام معاینه زنبورهای عسل ارزیابی می شوند. این مستلزم بررسی رنگ موم و روشنایی آن است که باید با سن شانه ها مطابقت داشته باشد. موم قدیمی به راحتی قابل مشاهده است زیرا به دلیل تعداد دفعاتی که در چرخه تولید مثل بوده ، بسیار تیره تر است. در مقابل موم جدید تولید شده سبک تر است. قاب کندو می تواند میتواند به ما این تشخیص را دهد که زنبورهای عسل بیمار هستند یا خیر. به عنوان مثال موارد تمیز به معنای یک کلنی سالم است ، در حالی که وجود لکه های مدفوع نشان دهنده اختلالات گوارشی احتمالی است.

ارزیابی ذخایر گرده و عسل نیز بسیار مهم است. سهولت یا دشواری برداشتن قاب ها از کندو نشانگر خوبی از جنبه های مختلف است. اول از همه ممکن است به این معنی باشد که زنبوردار بررسی‌های معمولی را انجام نداده است. ثانیاً جستجوی سنگین بره موم توسط زنبورهای عسل را پیشنهاد می کند.

بررسی کلنی
بررسی کلنی مستلزم ارزیابی ملکه زنبور عسل است. هر گونه ناهنجاری در ملکه زنبور عسل شناسایی شده و با مواردی که توسط زنبورهای کارگر نشان داده شده مقایسه می شود. در بیشتر موارد ملکه ممکن است حتی اگر همان بار ویروسی را داشته باشد ولی علائم مشابه با زنبورهای دیگر را نشان ندهد.

برخی از تغییرات فنوتیپ در زنبور عسل با دلایل احتمالی:
    •  شکم کوچک شده ، شکم بدون مو و تیره
    •  مشکلات ژنتیکی یا فیزیکی مانند فلج شدن بال ها یا آنتن های پا یا واروزیس
    •  ویروس بال های تغییر شکل یافته - مسمومیت یا CBPV.
    •  نفخ شکم و اسهال ، نوزما ، بیماری های ویروس پروبوسیس، مسمومیت، یا مالپیگامبا ملیفیکا.

بررسی فنوتیپ زنبورها و تغییرات پاتولوژیک
این آزمایش آزمایشگاهی شامل استفاده از نمونه های زنبور عسل است که به بررسی فنوتیپ زنبورهای عسل کمک می کند. این آزمایش ها همچنین مستلزم ارزیابی جزئیات تغییرات پاتولوژیک است. زنبورهای عسل زنده و علامت دار به استثنای موارد افزایش مرگ و میر بیشتر برای آزمایشات مفید هستند. در دومی، زنبورهای تازه مرده به عنوان نمونه در نزدیکی کندو جمع آوری می شوند. با این حال، ممکن است احتمال نتایج منفی کاذب در طول تشخیص ویروس وجود داشته باشد، زیرا RNA در چنین محیطی ناپایدار است.

روش‌های تشخیصی مختلف برای هر آزمایش یک عدد زنبور مشخص می‌خواهند که قبل از جمع‌آوری هر نمونه باید در نظر گرفته شود. به عنوان یک قاعده کلی، مقدار مرجع پایه معمولاً 100 میلی لیتر معادل حدود 330 زنبور عسل یا 31 گرم زنبور عسل است. هنگامی که نمونه جمع آوری شد، با انجماد به مدت حدود 15 دقیقه، در دمای 20- درجه سانتیگراد، معدوم می شود. استفاده از 96 درصد اتانول و دی اکسید کربن نیز موثر است. با این حال، توصیه می شود در مورد اندازه و وضعیت نمونه های زنبور عسل از آزمایشگاه مسئول شفافیت بخواهید.

بررسی زنبورهای مرده
بررسی زنبورهای مرده نیز به شناسایی فنوتیپ آنها کمک می کند. زنبورهای عسل نمونه برداری شده بر اساس اندازه و علائم دسته بندی و دسته بندی می شوند.زنبورهای عسل کوچکتر با شکم کوتاه ممکن است به این معنی باشد که آنها به ویروسی مانند ویروس بال تغییر شکل یافته آلوده شده اند. کسانی که شکم بی مو و تیره دارند به احتمال زیاد به ویروس فلج مزمن زنبور عسل مبتلا می شوند. همچنین ممکن است دلایل دیگری برای این وجود داشته باشد که می تواند دلایل ژنتیکی، مکانیکی یا دلایل دیگر باشد.

شکستن موها یا تیره شدن شکم ممکن است در مواقعی به دلیل غارت و درگیری رخ دهد و در اینصورت فقط بر تعداد کمی از زنبورها تاثیر گذار است و بر کل کلنی ها تأثیر نمی گذارد. از طرف دیگر ژنتیک ویروس فلج مزمن زنبور عسل و سایر شرایط کلی کلنی های زنبور عسل را تحت تاثیر قرار می دهند. اگر چندین زنبور علائم نفخ شکم، فشار یا خروج مایع قهوه‌ای روشن از روده را نشان دادند، باید برای تجزیه و تحلیل بیشتر از آنها نمونه برداری شود. آزمایشات آزمایشگاهی دستگاه گوارش زنبورهای آسیب دیده را ارزیابی می کند.

بررسی زباله ها
باور کنید یا نه، معاینه زباله اطلاعات مفیدی از جمله: سلامت کلنی، توسعه، یا قدرت کندو. برخی از موادی که می‌توانند هنگام آزمایش کمک کنند عبارتند از: فلس‌های موم، گرده، شکر، کریستال‌ها، ملیسیتوز، قطره‌های غذای رقیق‌شده، درب سلول‌ها، قطره‌های بره موم و اجزای سلولی است. این مولفه ها شاخص های حیاتی قدرت کلنی هستند.

در برخی آزمایش‌ها زباله‌های جمع‌آوری‌شده ممکن است حاوی کنه‌های واروآ یا بخش‌های جداشده زنبور عسل مانند پاها و بال‌ها باشد. همچنین ممکن است ذرات گرده و موم یا برخی آثار مدفوع شکارچی های زنبور عسل  را پیدا کنید. اگر بخش هایی از زنبورهای عسل را پیدا کردید، مطمئناً نشانه حمله زنبورها یا موش ها است. وجود مدفوع نیز جزئیات بیشتری را ارائه می دهد. به عنوان مثال مدفوع بلند نشان دهنده موش ها است و مدفوع کوچک قهوه ای تیره نشان دهنده پروانه مومی است.

بررسی آوار همچنین هنگام بررسی آلودگی به واروآ کمک می کند. دیدن کنه با چشم غیرمسلح آسان است. بررسی فیزیکی تعداد کنه های جمع آوری شده توسط سینی که در زیر کندو قرار داده شده است می تواند به پیش بینی سطح آلودگی کمک کند. همچنین لازم به ذکر است که اعتبار اطلاعات جمع آوری شده از زباله ها به شرایط آب و هوایی غالب، فصل و مدت زمان ماندن سینی جمع آوری زیر کندو بستگی دارد.

تشخیص آزمایشگاهی
برای آزمایش آزمایشگاهی از PCR زمان واقعی استفاده می شود. این به تشخیص ویروس فلج مزمن زنبور عسل برای تمام مراحل رشد زنبور عسل از تخم تا بزرگسال کمک می کند. آزمایش‌های انجام‌شده در گذشته وجود ویروس را در همه جنسیت‌ها، یعنی کارگران، ملکه‌ها و زنبورهای نر نشان داد. بار ویروس به طور قابل توجهی در زنبورهای نگهبان نسبت به زنبورهای چراگر ، زنبورهای نر و دیگر زنبورهای کندو مشاهده شد. در بیشتر موارد تنها بازماندگان شیوع CBPV ملکه و چند زنبور کارگر هستند. این بدان معنی است که زنبورها به طور غریزی مکانیسم هایی صرفا برای محافظت از ملکه در برابر CBPV ایجاد کرده اند.

راه های انتقال ویروس فلج مزمن زنبور عسل
برای انتقال ویروس فلج مزمن دو مسیر وجود دارد که ویروس فلج مزمن می تواند از طریق آنها وارد کندو شود. اول از طریق تماس بین زنبورهای عسل بالغ است. زنبورهای عسل سالم که در یک خوشه با زنبورهای بیمار یا آلوده می مانند، مستقیماً به ویروس مبتلا می شوند و دوم از طریق ذرات موجود در مدفوع زنبور عسل زنبورهای فلج، زمانی که توسط جفت لانه بلعیده شود، منتشر شود.

ازدحام در کلنی های زنبور عسل در طول بهار و اوایل تابستان یک موضوع رایج است و آن را برای دو مسیر انتقال ایده آل می کند. در طول آزمایش‌های مختلف انجام شده، زنبورهای عسل زمانی که با محلول قندی مخلوط شده با ویروس تغذیه می‌شدند، به ویروس مبتلا شدند. زنبورهای آلوده آزمایشی علائم بیماری را در عرض 5 تا 6 روز نشان دادند، درست مانند آنچه در مورد زنبورهای عسل آلوده به طور طبیعی انتظار می رود. در مقابل زنبورهای عسل به تعداد بیشتری از ذرات ویروسی نیاز دارند تا زمانی که ویروس از طریق استفاده موضعی یا عفونت دهانی وارد بدن شود، آلوده شوند. با این حال تزریق تمایل دارد انتقال دهنده موثرتر ویروس باشد.

نظارت بر آلودگی واروآ
کنه بدنام واروآ عامل اصلی استرس زنبورهای عسل است و شاید یک تهدید جهانی برای کلونی های زنبور عسل باشد. علاوه بر این مورچه ها (Formica rufa و Camponotus vagus) به عنوان میزبان های ثانویه بالقوه ویروس فلج مزمن زنبور عسل به ویژه آنهایی که در مجاورت کلنی های زنبور عسل هستند، شناسایی شده اند. با این وجود هنوز ثابت نشده است که آیا آنها نقشی در گسترش عفونت دارند یا خیر. در همه حال کنترل مناسب کنه های واروآ توصیه می شود زیرا حامل فیزیکی و بیولوژیکی بسیاری از ویروس های زنبور عسل از جمله ویروس فلج مزمن زنبور عسل است. کلنی هایی که بار کنه بالایی دارند در بیشتر موارد ضعیف شده و در نهایت فرو می ریزند.

یکی از راه‌های پایش آلودگی کنه‌های واروآ شامل جمع‌آوری نمونه‌های بزرگ از سلول‌های مولد است. اینها از طریق یک سیستم غربالی که کنه ها را از نوزادان جدا می کند عبور داده می شود. روش دوم ریزش کنه طبیعی است که به روشی اطلاق می شود که در آن کشو به مدت 2 تا 5 روز در زیر کندو قرار می گیرد. این معمولاً با کاغذ چسبناک پوشانده می شود که کنه هایی را که به طور طبیعی از کندو می افتند به دام می اندازد. تمام کنه های جمع آوری شده شمارش می شوند تا تعداد کنه ها در روز مشخص شود

آزمایش‌های انجام‌شده در گذشته توسط محققان نشان می‌دهد که تقریباً 300 زنبور بالغ جوان معادل 100 میلی‌لیتر نمونه‌ برداری شده از یک قاب حاوی یک نوزاد بدون سرپوش است. این تعداد زنبور برای استفاده در روش های دیگر برای تعیین جمعیت کنه کافی است. از جمله روش های شناور سازی یا پودر قند می باشد.

در روش فلوتاسیون (شناور سازی) زنبورهای عسل را در محلول الکلی مخلوط کرده و حدود پنج دقیقه تکان می دهند. این زنبورها می میرند و کنه ها را می توان حذف کرد و شمارش کرد. روش پودر قند به این صورت است که زنبورهای عسل را با پودر قند پاشیده و سپس به آرامی به مدت دو دقیقه و دو بار تکان می دهند. این کار کنه ها را از بدن زنبور عسل خارج می کند. سپس شکر را می توان الک کرد یا در آب حل کرد. پس از انجام این کار، کنه ها را جدا کرده و شمارش می کنند.

نتایج موارد زیر را نشان می دهد:
    •  اگر میزان آلودگی به کنه کمتر از 5 درصد باشد، کلنی زنبور عسل به طور مبهم تحت تأثیر قرار می گیرد.
    •  اگر آلودگی کنه بیش از 10 درصد باشد، درمان فوری لازم است.

اسهال خونی یکی از علائم عفونت در کلنی های زنبور عسل است. در موارد عفونت هایی مانند ویروس فلج مزمن زنبور عسل، Malpighamoeba mellificae و گونه های Nosema شایع است. اسهال خونی نیز یکی از علائم استرس زنبور عسل است. آزمایش‌های انجام‌شده نشان داده است که ۴۳ درصد از ۲۱ کلنی زنبور عسل که دارای لکه‌های مدفوعی هستند، نوزما مثبت هستند. جالب اینجاست که نوزما می تواند در کلنی های زنبور عسل بدون ایجاد آسیب وجود داشته باشد. متأسفانه، آنها می توانند یک استرس اضافی باشند که زنبورهای عسل را ضعیف می کنند. در موارد دیگر، گونه های نوزما به دلیل آسیبی که به لایه اپیتلیال وارد می کنند، مسیرهایی را برای عفونت ها و بیماری ها ایجاد می کنند.

بیماری نوزما (Nosema) و آمیبی (Malpighamoeba mellificae) را می توان در آزمایشگاه با استفاده از میکروسکوپ با بزرگنمایی 400 برابر آزمایش کرد. نمونه های جمع آوری شده شامل 20 زنبور تازه مرده است که خرد شده و با 5 میلی لیتر aqua purificata مخلوط می شوند. سپس آب اضافه می شود تا به ازای هر زنبور 1 میلی لیتر برسد. سپس این نمونه برای بررسی روی لام میکروسکوپ قرار می گیرد.

هنگام آزمایش نوسموزیس از همین فرآیند استفاده می شود. 20 شکم زنبور عسل جمع آوری شده و در هاون قرار می گیرد. سپس خرد می شود و aqua purificata اضافه می شود. سپس این نمونه برای بررسی به میکروسکوپ برده می شود. هاگ های نوزما را می توان به شکل بیضی شکل و تقریباً 4 تا 7 میکرومتر و طول تقریباً 2 تا 4 میکرومتر در عرض مشاهده کرد. با این حال، دو گونه N. Apis و N. ceranae از طریق این روش قابل تشخیص نیستند. PCR برای تمایز بیشتر مورد نیاز خواهد بود.

تفسیر نتیجه را می توان به صورت زیر انجام داد: هاگ هایی که در هر میدان بینایی دیده می شوند باید شمارش و به این سه دسته گروه بندی شوند:
    •  20 هاگ یا کمتر در هر دیدار - آلودگی جزئی.
    •  20 و 100 هاگ در هر آلودگی بصری ، متوسط.
    •  100 بعلاوه هاگ ،آلودگی شدید.

درمان ویروس فلج مزمن زنبور عسل
متأسفانه هیچ گزینه درمانی موجود برای ویروس فلج مزمن زنبور عسل وجود ندارد. زنبورهای عسل آلوده در نهایت از بین خواهند رفت. این زنبورهای مرده باید فوراً از کندو خارج شوند تا شیوع ویروس از بین برود.کندوهای در حال مبارزه همچنین می‌توانند با زنبورهای سالم از کلنی‌های قوی‌تر مکمل شوند تا از فروپاشی کلنی برای کلنی‌های به شدت آلوده جلوگیری شود.

از آنجایی که مشخص شده است که ویروس فلج مزمن زنبور عسل در زمستان شایع تر است، عاقلانه است که برای زمستان به خوبی آماده باشید. زنبورهای عسل باید قبل از زمستان به خوبی تغذیه شوند و برای بقای خود در طول فصل، ذخایر غذایی کافی مانند عسل در کندو باقی مانده باشند. به یاد داشته باشید که کلنی های سالم شانس بیشتری برای زنده ماندن در زمستان دارند.

در نهایت مدیریت انگل واروآ مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت های عمده در زنبورهای عسل است که شامل عفونت CBPV نیز می شود. پس از شناسایی کنه ها می توانید از مواد شیمیایی مشتق شده طبیعی استفاده کنید. درمان زود هنگام میتواند موثر باشد زیرا کنه ها می توانند به سرعت مقاومت هایی را ایجاد کنند. آفت کش های توصیه شده برای از بین بردن کنه ها عبارتند از اسید فرمیک ، آپیگارد ، آپیستان هستند. همچنین می توانید کنه ها را با پودر قند روی زنبورهای عسل و کف کندو پاک کنید. این باعث خفگی کنه ها می شود.

؛؛ نتیجه گیری !
زنبورهای عسل که به طور معمول به ویروس فلج مزمن زنبور عسل آلوده می شوند، میلیون ها ذره ویروسی دارند که حدود نیمی از زنبورهای آلوده به این ویروس متمرکز شده اند. اثر نهایی این اختلال در فعالیت نوروتروپیک به دلیل سیستم عصبی آسیب دیده است. پس از آلوده شدن، ویروس در دو ناحیه متمرکز می شود و به سرعت تکثیر می شود.

یکی از این مناطق مرکز بدن است که در آن کنترل حرکت حافظه و یادگیری کنترل می شود. ثانیاً مرکز مغز است و پردازش حسی را کنترل می کند و هنگامی که مختل شود، بر حرکت ، جهت گیری بدنی و رفتار تأثیر می گذارد. این ویروس به طور کامل مغز زنبورهای عسل را فلج می کند.

دیگر منابع :

   •   https://www.sciencedirect.com/topics/agricultural-and-biological-sciences/chronic-bee-paralysis-virus 
   •   https://nationalbeeunit.com/downloadDocument.cfm?id=1158
   •   https://www.beeculture.com/chronic-bee-paralysis-virus-cbpv
   •   https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32358506
   •   https://microbewiki.kenyon.edu/index.php/Chronic_Bee_Paralysis_Virus
   •   https://www.beesource.com/threads/chronic-bee-paralysis-virus-any-treatment-for.362589
  

#کنه  #واروآ   #انگل   #زنبور   #کلنی  #زنبورداری  #فرمیک  #منتول  #ملکه   #CBPV    #عفونت    #ویروس  #کندو   CBPV #  #مزمن   #Apis   #اسید   # فلج  #فروپاشی    #اگزالیک  #Varroa