درمان و داروهای لوک اروپایی
علائم این بیماری کاملا مشخص می باشد. چون معمولا لاروها پس از بسته شدن در سلول از بین می روند. در مومی سلول گود می شود و پس از مدتی میان آن سوراخ می شود ، در چنین حالتی لارو به طور کلی از بین رفته و به صورت چسبی غلیظ در کف سلول باقی می ماند.چنانچه چوب کبریتی وارد محتویات سلول نموده و خارج کنیم کاملا کش می آید. باید مواظب بود که چوب کبریت را بعدا آتش زده تا اسپرها از بین بروند.
زنبورهای کارگر این گونه سلول ها را سوراخ کرده و سپس آنها را رها می کنند. زمان متوسط برای این که لارو علائم ظاهری را از خود نشان دهد ۱۲/۵ روز پس از تفریخ تخم می باشد. لاروها و شفیره های گندیده بوی سریش ماهی داده و به تدریج تیره رنگ تر می شوند. پس از حدود یک ماه خشک شده و به صورت فلسی سیاه یا قهوه ای تیره به دیواره و سلول چسبیده و به راحتی از دیواره سلول جدا نمی شوند.
در شان های آلوده سطح تخمریزی یکدست نبوده و متفرق به نظر می رسد. زیرا اینگونه شان ها حاوی سلو ل هایی است که در آنها لاروها و شفیره های بیمار و یا مرده وجود دارد.
پیشگیری و کنترل لوک اروپایی با استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای شیمیایی:
درمان دارویی و همچنین پیشگیری از بروز آن شبیه لوک آمریکایی است ، مگر در آلودگی های خیلی شدید. نباید فراموش کرد که لوک اروپایی وابسته به عامل تغذیه و آنهم اغلب به عامل آب و هوایی بستگی دارد. لذا از بین بردن کلنی آلوده بجز در موارد شدید ضرورتی ندارد ، ولی حذف کادرهای آلوده اجباری است.
جهت معالجه این بیماری از داروهای آنتی بیوتیک از جمله استرپتومایسین ،سدیم سولفاتیازول و اکسی تتراسیکلین یا ترامایسین استفاده می شود. این داروها روی اسپرهای باکتری تاثیر ندارد و فقط مرحله رشدی و فعال باکتری را می کشد.
برای پیشگیری این بیماری معمولا یکی از داروهای مذکور در فوق را در دو نوبت در سال به کلنی ها تغذیه می کنند. نوبت اول در بهار و نوبت دوم در پاییز و قبل از آماده کردن آنها جهت زمستانگذرانی است. مصرف داروها در این موقع احتمال خطر آلودگی عسل را برای مصرف انسان به حداقل می رسد.
سدیم سولفاتیازول معمولا به صورت پودر یا قرص به بازار عرضه می شود. طبق دستور کارخانه سازنده، آن را در شربت حل کرده و به کلنی خورانده می شود حدود یک گرم ماده خالص سدیم سولفاتیازول محلول در ۴ لیتر شربت برای پیشگیری این بیماری کافی است.
اکسی تتراسیکلین با درجات خلوص متفاوتی عرضه می شود و آن را به صورت محلول در شربت و یا به صورت خشک و مخلوط در پودر شکر به کلنی ها تغذیه می نمایند. مقدار ۲۰۰ میلی گرم ماده خالص اکسیتتراسیکلین به صورت مخلوط در پودر شکر برای هر کلنی کافی است.برای مصرف دارو به صورت محلول در شربت بهتر است از شربت خوری های قابی استفاده شود. در صورت مصرف دارو به صورت خشک و مخلوط با پودر شکر پس از اختلاط آنها به نسبت توصیه شده باید مقدار تعیین شده را به وسیله قاشق بر روی سطح زهواره فوقانی هر قاب به صورت نواری ریخته و درب کندو بسته شود.
برای شناخت کامل بیماری لوک اروپایی اینجا کلیک کنید
