تشخیص و درمان کنه تروپیلاالاپس (Tropilaelaps)

کلنی های زنبور عسل به انواع آفات و بیماری ها حساس هستند. کنه‌ها یکی از بزرگترین تهدیدات در سراسر جهان هستند، که گونه‌های مختلف زنبور عسل را انگلی می‌کنند. یکی از گونه های کنه که زنبور عسل را انگلی می کند کنه تروپیلاالاپس (Tropilaelaps) است. این کنه بر خلاف گونه های دیگر بسیار کم مورد توجه قرار گرفته است زیرا کمتر رایج بوده و عمدتاً در آسیا یافت شده است. با این حال امروزه آنها نظرها را به خود جلب می کنند زیرا به یک تهدید در سراسر جهان تبدیل شده اند. این مقاله به بررسی این کنه انگلی می پردازد و همچنین درمان کنه تروپیلاالاپس در زنبورداری را بررسی می کند.

کنه تروپیلاالاپس سرعت تولید مثل بسیار بالایی دارد، که آن را به محض ورود به کلنی زنبور عسل به یک تهدید بسیار واقعی تبدیل می کند. شایان ذکر است که در حال حاضر این انگل در سراسر جهان یافت می شود، زیرا اخیراً دامنه خود را از آسیا گسترش داده است. این کنه همراه با سرعت تولید مثل ، آن را به یک تهدید بسیار واقعی برای کلنی های زنبور عسل تبدیل می کند. کنه ها می توانند ناقل بیماری ها و انتقال آنها به میزبان خود باشند. بنابراین اگر زنبوردارها بخواهند خسارت وارده به کلنی‌های زنبور خود را محدود کنند ، تشخیص و کنترل کنه‌ها برای آنها بسیار مهم می‌شود.

کنه تروپیلاالاپس چیست؟
کنه های Tropilaelaps قرمز مایل به قهوه ای هستند و در معاینه دقیق با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. کنه ها کوچک هستند و طول آن تقریباً 1 میلی متر و عرض آن 0.5 میلی متر است. تروپیلاالاپس تقریباً 1/3 اندازه کنه واروآ است. شما می توانید این کنه را با چشم غیر مسلح هم روی زنبورهای بالغ و هم روی لارو زنبور عسل ببینید.چهار جفت پا روی کنه به حرکت سریع آن از نقطه ای در کندو به نقطه دیگر کمک می کند. از چهار جفت پا، جفت جلوی کنه تروپیلاالاپس مانند آنتن برخی از حشرات به صورت عمودی نگه داشته می شود. لاروهای جوان و پوره‌های کنه‌های تروپیلاالاپس تا حد زیادی بدون حرکت می‌مانند، زیرا از لنف لارو زنبور عسل تغذیه می‌کنند.

کنه های بالغ تروپیلاالاپس تخم های خود را در سلول های نوزاد می گذارند و همچنین از همولنف زنبورهای عسل در حال رشد تغذیه می کنند. کنه ها ویروس هایی را منتشر می کنند که بر سلامت کلنی و حساسیت به بیماری تأثیر می گذارد. کلنی همچنین ممکن است بچه دهی یا فرار کند و کنه را بیشتر از قبل در مکان های جدید گسترش دهد.این کنه در آسیا که زیستگاه بومی آن است رایج است. در حال حاضر چهار گونه از تروپیلاالاپس شناخته شده است: Tropilaelaps clareae، T. mercedesae، T. thaii و T. koenigerium. این گونه از کنه ها همگی به زنبور عسل غول پیکر آسیا (Apis Dosarta) حمله می کنند. با این حال، دو گونه Tropilaelaps clareae و T. mercedesae نیز قادر به انگلی زنبور عسل اروپایی (Apis mellifera) هستند.

چرخه زندگی کنه تروپیلاالاپس
چرخه زندگی کنه‌های تروپیلاالاپس از کنه‌های واروآ پیروی می‌کند که شباهت‌های زیادی با او دارد. کنه یک انگل تغذیه کننده خارجی است. مراحل زایش زنبورهای عسل را شکار می کند. کنه های تروپیلاالاپس طول عمر نسبتا کوتاهی دارند و اعتقاد بر این است که این یکی از دلایل سرعت تکثیر سریع کنه انگلی است. در مقایسه با کنه‌های واروآ، کنه‌های تروپیلاالاپس ظرفیت بیشتری برای رشد سریع جمعیت خود در کندوی زنبور عسل دارند. در کندوهایی که توسط محققین مختلف مشاهده شده است، در بین هر کنه واروآ که در همان کندو یافت می شود، حدود 25 کنه تروپیلاالاپس وجود دارد.

رشد زنبور کارگر از تخم تا بالغ 21 روز طول می کشد. به مدت 21 روز، لارو بدون خروج در سلول خود می ماند. کنه های تروپیلاالاپس از یک تخم تا یک بالغ به زمان کوتاه تری رشد می کنند. اگر کنه در روز هشتم رشد وارد سلول مولدین شود، تخم می گذارد و تا 2 کنه دیگر ایجاد می کند، همه اینها قبل از اینکه زنبور عسل بالغ از سلول خارج شود. کنه در مراحل لارو و شفیره شدن روی لارو باقی می ماند.

کنه های تروپیلاالاپس حدود یک هفته زمان نیاز دارند تا از یک تخم به یک بالغ رشد کنند. آنها از سلول روی زنبورهای بالغ بیرون می آیند. در بیشتر موارد، کنه‌های بالغ تروپیلاالاپس در عرض 2 روز جفت‌گیری می‌کنند و برای ادامه تغذیه به سلول مولدین بازمی‌گردند. هنگامی که در مرحله بزرگسالی هستند، معمولا به رنگ قرمز مایل به قهوه ای هستند. هنگامی که در سلول مولد زنبور عسل رشد می کنند، پوره های سفید هستند.

کنه های تروپیلاالاپس کجا در کندو یافت می شوند؟
به طور معمول کنه‌های تروپیلاالاپس در نوزادان زنبور عسل یافت می‌شوند. کنه ها علیرغم داشتن توانایی، علاقه ای به ماندن روی زنبورهای بالغ ندارند. این عمدتا به این دلیل است که کنه‌ها قسمت‌هایی از دهان ندارند که بتوانند غشای زنبورهای بالغ را سوراخ کنند.اگر کنه روی زنبورهای بالغ باقی بماند، از گرسنگی می‌میرد. به همین دلیل کنه‌های تروپیلاالاپس بیش از آنکه مجذوب ماندن روی زنبورهای بالغ شوند، به سمت نوزادان زنبور عسل جذب می‌شوند. در یک زنبور کارگر بالغ کنه تروپیلاالاپس می تواند تنها حدود 3 روز زنده بماند و سپس از گرسنگی می میرد. هنگامی که کنه‌های تروپیلاالاپس در کندوی زنبور عسل ایجاد کردند، می‌توانند تا زمانی که کلنی زنبور عسل تولید مثل دارد در کندو باقی بمانند.

علائم آلودگی به کنه تروپیلاالاپس
به راحتی می توان به حمله تروپیلاالاپس مشکوک شد، زیرا علائمی که توسط زنبورهای عفونی در یک کلنی نشان داده می شود. در کلنی هایی که تحت تأثیر تعداد زیادی از کنه های تروپیلاالاپس قرار گرفته اند، زنبورها کوتاه قد و به طور کلی ضعیف هستند. زنبورهای آلوده در حال خزیدن در اطراف ورودی کندو هستند که نمی توانند پرواز کنند زیرا فلج شده اند. زنبورهای آلوده همچنین دارای شکمی کوچکتر از حد معمول با بال‌ها و پای تغییر شکل یافته دیده می شوند.

در هنگام آلودگی با بررسی داخل کندو تعداد زیادی نوزاد مرده را با نامنظم بودن الگوی تخمریزی نشان می دهد. کارگران زنبور عسل در حالی که سعی می کنند لاروهای بیمار و مرده را از بین نوزادان خارج کنند، درپوش بچه ها را سوراخ می کنند، از این رو سلول های توخالی زیادی را می توانید مشاهده کنید.هنگامی که آلودگی شدید است، بوی بد قابل توجهی از نوزاد مرده منتشر می شود و بیش از نیمی از نوزادان می میرند. در این مرحله می توان شاهد بچه دهی بیشتر زنبورها بود. هجوم کنه‌های تروپیلاالاپس باعث آسیب شدید به کلنی‌های زنبور عسل می‌شود و حتی می‌تواند آن را از بین ببرد.

تشخیص آلودگی کنه تروپیلاالاپس
کنه تروپیلاالاپس یک انگل خارجی است و به اندازه کافی برای معاینه بصری بزرگ است. روش‌های تشخیصی مختلفی برای شناسایی آلودگی تروپیلاالاپس در کندو وجود دارد. می توان زنبورهای بالغ یا نوزادان مرده را از نظر نشانه های آشکار هجوم بررسی کرد. همچنین شما می توانید کنه های افتاده را در پایین کندو پس از درمان کنه کش مشاهده کنید.

روش های تشخیص خاص عبارتند از:

1. معاینه زنبورهای بالغ
برای معاینه بصری زنبورهای بالغ می توان از دو تکنیک استفاده کرد ، که شامل تست پودر قند و تست الکل اتیلیک هستند.

روش پودر قند
تقریباً 30 گرم (سه قاشق چایخوری) پودر قند را در یک شیشه به اندازه کافی بریزید. یک لیوان پر از زنبورهای بالغ را از یک کلنی مشکوک (تقریباً 300 زنبور بالغ) نمونه برداری کنید و آنها را در شیشه قرار دهید. شیشه را با یک صفحه بپوشانید و شیشه را روی یک تکه کاغذ سفید تکان دهید تا کنه ها از بالای صفحه نمایش داده شوند. کنه ها از طریق صفحه روی کاغذ سفید می افتند. شما قادر خواهید بود تعداد کنه های افتاده را از طریق صفحه مشاهده و شمارش کنید.باید دقت داشته باشید که این روش برای بررسی کنه‌های تروپیلاالاپس چندان دقیق نیست، زیرا کنه‌ها اغلب روی زنبورهای عسل بالغ نیستند. تنها در آلودگی های شدید ، تعداد قابل توجهی از کنه ها در زنبورهای بالغ یافت می شود.

روش الکل اتیل و آب صابون
از طرف دیگر چندین زنبور بالغ در یک شیشه 1 کیلوگرمی با آب صابون یا بهتر است 70٪ الکل اتیلیک قرار داده شوند. در ظرف را ببندید و خوب تکان دهید، سپس مخلوط را روی کاغذ سفید الک کنید. کنه ها را می توان روی کاغذ سفید مشاهده کرد که در آنجا می توان آنها را شمارش کرد.

این روش برای تشخیص آلودگی تروپیلاالاپس برای زنبورهایی که در معرض آن قرار می گیرند کاملاً مضر است. آنها به دلیل غوطه ور شدن در الکل یا آب صابونی که استفاده می کنید می میرند. شما باید مطمئن شوید که ملکه شما در میان زنبورهای مورد استفاده در این فرآیند تشخیصی قرار نگیرد. اگر ملکه یک کلنی بمیرد، کلنی آسیب می بیند.

2. معاینه نوزادان
کنه ها روی شفیره های سرپوش دار قابل مشاهده هستند. با استفاده از خراش دادن سرپوش ، شفیره های درپوش دار را بیرون بکشید و آنها را بررسی کنید. کنه های تروپیلاالاپس مشهود خواهند بود ولی در صورت لزوم می توان از ذره بین استفاده کرد. ممکن است نتوانید لاروهایی را که از سلول‌های مولد بیرون می‌کشید، به سلول‌های مربوطه برگردانید، اما مرگ آن‌ها ممکن است ارزش دانستن داشته باشد که آیا باید با کنه‌های تروپیلاالاپس مقابله کنید ، یا خیر .

3. آزمون تخته چسبنده
برای تشخیص دقیق تر، تکنیک تخته چسبنده را می توانید استفاده کنید. این شامل استفاده از هر گونه مواد چسبنده مانند کاغذ قفسه چسبنده، یک تخته سفت از کاغذ سفید آغشته به وازلین است که در زیر توری روی صفحه قرار می گیرد که می تواند کنه ها را از بین ببرد. تخته چسبناک در پایین کندو زیر توری صفحه قرار می گیرد و در آنجا حدود 3 روز باقی می ماند. مش با اندازه 2 میلی متر از حذف کنه های کنده شده توسط زنبورها جلوگیری می کند. بعد از سه روز تخته را از نظر کنه جمع آوری و بررسی کنید.

،، برای تشخیص سریع‌تر کنه ، هر کلنی را دود دهید و 25 گرم تنباکوی پیپ به دودی اضافه کنید. زنبورها را شش تا ده بار پف دهید، کندو را به مدت 10 تا 20 دقیقه ببندید. پس از حداقل 10 دقیقه تخته چسبناک را بیرون بکشید و کنه ها را بشمارید.

درمان کنه های تروپیلاالاپس
چندین اقدام کنترلی موثر وجود دارد که زنبورداران می توانند برای کنترل کنه های تروپیلاالاپس استفاده کنند. این روش‌ها طیفی از روش‌های بیولوژیکی، مدیریتی، ژنتیکی و شیمیایی را شامل می‌شوند که همگی در صورت استفاده با هم به عنوان یک اقدام یکپارچه کنترل آفات، نتایج بهتری خواهند داشت.

روش‌های مختلف به سبک های متفاوتی کار می‌کنند و می‌توانند در زمان‌های مختلف سال اجرا شوند. شما باید اطمینان حاصل کنید که اقدامات پیشگیرانه کافی در مدیریت یکپارچه آفات شما در زنبورستان گنجانده شده است. با پیروی از دستورالعمل های ساده ای که برای زنبورداران استفاده می شود، می توان از هجوم تروپیلاالاپس جلوگیری کرد. هنگامی که روش پیشگیری شما با شکست مواجه شد و در میان زنبورهای شما آلودگی وجود داشت، یک یا چند مورد دیگر از روش های درمان کنه تروپیلاالاپس زیر را امتحان کنید تا همه چیز تحت کنترل قرار گیرد.

1. قفس ملکه
کنترل کنه تروپیلاالاپس را می توان با روش قفس ملکه انجام داد. این روش با به دام انداختن نرها و محدود کردن تخمریزی ملکه عمل می کند. به دام انداختن نرها و محدود کردن تخمریزی ملکه می تواند هم یک تکنیک تشخیصی برای کنه های تروپیلاالاپس و هم یک اقدام ثانویه برای کنترل باشد.

این تکنیک از این واقعیت استفاده می‌کند که کنه‌های تروپیلاالاپس نمی‌توانند بیش از دو روز در خارج از بدن نوزاد زنده بمانند، آنها نمی‌توانند از زنبورهای بالغ تغذیه کنند. این شامل جدا کردن و قفس کردن ملکه و نرها در یک کلنی جداگانه است، که پس از چند روز، همه کنه‌های روی نرها یا ملکه از بین می‌روند زیرا لارو برای تغذیه وجود ندارد.در قفس نگه داشتن ملکه زنبور عسل در کلنی زنبور عسل مانع از حرکت او برای تخمگذاری می شود. این منجر به یک دوره زمانی می شود که بچه زنبور در کندو وجود ندارد. این موضوع منبع غذایی کنه‌های تروپیلاالاپس را در کندو از بین برده و از آنجاییکه نمی توانند از همولنف زنبورهای عسل بالغ تغذیه کنند ، تعداد زیادی از آنها را ازبین می روند.

چه زمانی باید ملکه زنبور را از قفس خارج کنم؟
پس از پایان آلودگی، ملکه زنبور عسل از قفس خود رها می شود و اجازه می دهد تا تخمریزی کند. می‌توانید با تغذیه کلنی زنبور عسل به ملکه کمک کنید تا تخم‌های بیشتری بگذارد. همچنین اگر بتوانید چند قاب از یک کندوی دیگر را که مطمئن هستید عاری از بیماری و دیگر آفات و انگل های زنبور عسل است به کلونی زنبور عسل بدهید. قاب‌های مولد زنبور عسل به کلنی زنبور عسل بازیابی شده کمک می‌کند تا تلفات جمعیت زنبور عسل را که باعث تخم‌گذاری ملکه شده است جبران کند.

2. استفاده از نژاد مقاوم
برخی از کلنی های زنبور عسل ، مقاومت قابل توجهی در برابر کنه نشان داده اند. به این ترتیب استفاده از چنین ملکه و راه اندازی یک کلنی جدید با او یکی دیگر از راه های موثر برای کاهش انتشار و هجوم کلنی ها است. ذخایر زنبورهای منتخب مقاوم به کنه می توانند به طور قابل توجهی جمعیت کنه را هم در هسته و هم در کلنی والد کاهش دهند.

3. روش های مدیریتی
کنترل مدیریتی کنه تروپیلاالاپس یک روش مطلوب است زیرا خطر باقی ماندن مواد شیمیایی در محصولات عسل را کاهش می دهد و به زنبورها آسیب نمی رساند. این روش‌ها همچنین زمانی که همراه با روش‌های دیگر استفاده می‌شوند، یک رژیم مدیریت یکپارچه انگل را ممکن می‌سازد. این امر باعث کاهش استفاده از مواد شیمیایی در کندو و خطر همزمان باقی مانده در موم و عسل می شود.

بهداشت ساده کندو می تواند کمک زیادی به کاهش آلودگی کنه ها در کلنی کند. برای شروع مهم است که از استفاده مشترک تجهیزات در کلنی ها خودداری کنید. تجهیزات آلوده، اگر برای کار بر روی کندوهای مختلف استفاده شود، منجر به آلوده شدن کل کلنی ها می شود. این باعث کاهش عفونت های متقابل بین کلنی های مختلف می شود.

4. اقدامات کنترل شیمیایی (مایت کش).
با افزایش آلودگی و گسترش کنه، چندین ماده شیمیایی، اعم از آلی و معدنی، به عنوان کنترل موثر تروپیلاالاپس در سراسر جهان تولید شده است. با این حال هنگام استفاده از مواد شیمیایی رعایت احتیاط لازم است، زیرا در صورت استفاده نادرست ممکن است عواقب ناخواسته ای به همراه داشته باشد.

در بسیاری از نقاط جهان استفاده از مواد شیمیایی در کنترل کنه ها تحت نظارت قانون است و ثبت و تایید ماده شیمیایی یک الزام است. بسیار مهم است که شما دستورالعمل های برچسب مواد را دقیقاً دنبال کنید و فقط از محصولات کنترل تروپیلاالاپس تأیید شده استفاده کنید. مهم است که با مقامات کشاورزی و زنبورداری محلی خود مشورت کنید تا در مورد قانونی بودن درمان های شیمیایی که در زنبورستان خود اعمال می کنید جویا شوید.

آمیتراز
آمیتراز یک فرمید است که هم فعالیت کنه کشی و هم حشره کشی را انجام می دهد و اغلب توسط زنبورداران برای محافظت از کلنی های زنبور عسل در برابر کنه های تخریب کننده واروآ در زنبورداری استفاده می شود. آمیتراز را می توان از طریق نوارهای پلی اتیلن تماسی طولانی مدت (آهسته رهش) اشباع شده با ماده شیمیایی استفاده کرد. نوارها در کندوها قرار می‌گیرند و بخارهایی را که در برابر کنه مؤثر است خارج می‌کنند. کنه‌ها در تماس با بخارات شیمیایی از بین می‌روند و در جستجوی سلول جدیدی برای ورود می‌گردند. آمیتراز همچنین می تواند به عنوان قرص های قابل احتراق کوتاه مدت برای بخور کلنی ها استفاده شود. ولی اولی ترجیح داده می شود، زیرا بخور کندوها با آمیتراز منجر به آلودگی عسل ذخیره شده در شانه می شود.

هاپ گارد
این یک ماده شیمیایی دیگر است که به عنوان یک عامل موثر در برابر کنه تروپیلاالاپس ساخته شده است. برای استفاده در نوارهای آهسته رهش که در داخل کندو قرار می گیرد مناسب است. به عنوان یک میکروب کش، Hopguard مناسب است زیرا با فعالیت طبیعی کندو تداخلی ندارد و یک ماده طبیعی است و هیچ اثری در محصول باقی نمی گذارد. استفاده از آن آسان است زیرا تنها یه یک روش مورد استفاده قرار می گیرد.

گوگرد
گوگرد به صورت گرد و غبار یا بخار، برای بسیاری از گونه های کنه که با آن در تماس باشند کشنده است. بخور کردن کندوها با پودر گوگرد می تواند آلودگی کنه ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در استفاده از این روش ، رعایت زمان و دوز مصرف بسیار مهم است. برای نتایج خوب مقدار کمی گوگرد از طریق یک دودی وارد کندو می شود. این کار باید در اواخر غروب انجام شود که زنبرها در کندو مستقر شده باشند و بخور نباید بیش از 10 دقیقه طول بکشد. از طرف دیگر پودر گوگرد را نیز می توان روی زنبورها پاشید تا انگل های خارجی مانند این کنه را از بین ببرد. مهم است که اطمینان حاصل شود که گوگرد حداقل باید شش هفته قبل از هر جریان عسل استفاده شود.

اسید فرمیک
اسید فرمیک به طور قابل توجهی سطح کنه ها را در کلنی های زنبور عسل کاهش می دهد. مشکل استفاده از آن به عنوان کنه کش این است که تأثیر منفی جزئی بر رشد کلنی دارد زیرا می تواند زنبورهای بالغ و همچنین لاروها را از بین ببرد. با این حال در جایی که جریان عسل به جمعیت زنبور عسل اجازه می دهد تا به سرعت بهبود یابد، تأثیر منفی جزئی آن بر رشد کلنی شاید یک معامله عادلانه برای کنترل کنه باشد. اسید فرمیک تا حد بسیار بالایی سوزاننده است. این امر باعث می شود که استفاده از آن در کلنی زنبور عسل دشوار باشد. باز هم و به ویژه در آمریکا استفاده از اسید فرمیک برای استفاده در زنبورستان توصیه نمی شود و استفاده عمومی از آن به شدت کنترل شده است.

احتیاط در درمان های شیمیایی
حشره کش هایی که برای کنترل کنه ها در موم انباشته می شوند می توانند بر سلامت نرها ، ملکه و کلنی تأثیر بگذارند. بنابراین هنگام استفاده از آنها باید مراقب بود. در غیر این صورت روش‌های دیگر ترجیح داده می‌شوند زیرا هیچ اثری باقی نگذاشته و تأثیر منفی بر زنبورها نمی‌گذارند. هنگامی که طبق های عسل روی کندو قرار دارند می توان از برخی از کنه کش ها استفاده کرد. سایر موارد نیاز دارند که قبل از استفاده ، عسل ذخیره شده را از کندو خارج کرده باشید.

مهم است که به یاد داشته باشید که پیروی از دستورالعمل‌های استفاده از کنترل‌های شیمیایی طبق دستور سازنده الزامی است. این عمدتا برای کاهش خطرات ناشی از مواد برای مصرف کنندگان، کلنی های زنبور عسل و به طور کلی محیط زیست است. هجوم کنه‌های تروپیلاالاپس را می‌توان در صورت تشخیص زود هنگام تحت کنترل قرار داد و اقدامات کنترلی را طبق دستورالعمل‌ها و مقررات انجام داد، بدون اینکه تأثیر زیادی بر عملکرد زنبورداری شما بگذارد.

؛؛ نتیجه گیری !
کلنی‌های زنبور عسل به انواع آفات و بیماری‌ها حساس هستند و زنبورداران ممکن است از روش های مدیریتی، ژنتیکی و شیمیایی برای کنترل و محدود کردن تأثیر این تهدیدات استفاده کنند. آلودگی کنه تروپیلاالاپس در یک کلنی می تواند جمعیت زنبورها را به بسیار کاهش دهد. با این حال تشخیص آلودگی و انجام اقدامات لازم برای کاهش و گاهاً ریشه کن کردن آلودگی ها نسبتاً آسان است. روش های مختلفی از بیولوژیکی، مدیریتی تا استفاده از کنه کش ها (کنترل های شیمیایی) در دسترس شما قرار دارد.

در استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل تروپیلاالاپس باید مراقب بود ، زیرا برخی از مواد شیمیایی استفاده شده به خود زنبورها نیز آسیب می رساند. مجدداً تاکید می گردد که استفاده از مواد شیمیایی مستلزم آن است که درمان در زمانی که جریان عسل در جریان است انجام نشود، و برای عسل کلنی های تیمار شده برای مصرف انسان باید یک دوره بگذرد تا قابل استفاده شود.

کنه های تروپیلاالاپس به انگل های مهم زنبورهای عسل در زنبورداری مدرن تبدیل شده اند. پیشگیری و کنترل آلودگی به این کنه انگلی برای همه زنبورداران ضروری است. برای آشنایی با استفاده از هر یک از روش های کنترل، زنبورداران می توانند از نهادهای کشاورزی کمک بگیرند. توصیه می‌شود که زنبورداران در مورد تمامی جنبه‌های زنبورداری، از جمله استفاده از روش‌های کنترل شیمیایی برای درمان کنه‌های تروپیلاالاپس و مدیریت سایر انگل‌ها و آفات، آموزش ببینند. چنین آموزش هایی را می توان از سمینارها، کارگاه ها و نهادها و مؤسسات تحقیقاتی زنبور عسل و همچنین از باشگاه های کشاورزان دریافت کرد. از اطلاعات این مقاله استفاده کنید تا زنبورستان خود را از هجوم کنه های تروپیلاالاپس دور نگه دارید.

نوشته : Michael Simmonds
 

#کنه   #زنبورداران    #Tropilaelaps    #زنبور عسل   # زنبور     #واروآ   #اسید فرمیک   #تروپیلاالاپس  #تروپیلا الاپس   #الاپس   #انگل