سازماندهی نوکلئوسها یا کندوچه های جفتگیری
سازماندهی نوکلئوسها یا کندوچه های جفتگیری با روش های گوناگون انجام می شود و نمی توان روشی را به طور مطلق بریا یک منطقه مشخص نمود.
برای سازماندهی کندوچه های جفتگیری باید یک قاب عسل و گرده، یک قاب شفیره و یک قاب خالی برای تخم ریزی ملکه در کندوچه قرار داده و در حدود دو تا سه قاب زنبور کارگر نیز به داخل آنها ریخته شود.
با توجه به اینکه مدت استفاده از کندوچه های جفتگیری طولانی است، بنابراین استفاده از این امکانات برای هر ملکه طی مدت طولانی، هزینه های تولید ملکه را بالا می برد. از این رو نگهداری ملکه در کندوچه های کوچکتر اقتصادی تر است.
در پرورش ملکه تجارتی معمولا از کندوچه هاب کوچک استفاده می شود، بدین ترتیب که مقدار کمی زنبور کارگر داخل این نوکلئوسها ریخته و آنها را به خوبی تغذیه می کنند. ریختن حدود ۱۵۰ گرم (۱۵۰۰-۱۲۰۰ عدد) زنبور کارگر در نوکلئوس، کافی و مناسب است. معمولا باید یک قاب عسل در کندوچه ها باشد یا کلنی با شربت شکر به اندازه کافی تغذیه شود.
روش های گوناگون سازماندهی کندوچه های جفتگیری در شرایط متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند. شرایط آب و هوایی منطقه، ابزار و امکانات زنبوردار و ظرفیت تولید ملکه، در انتخاب این روش ها موثر هستند.
منبع : پرورش ملکه زنبور عسل ( دکتر غلامحسین طهماسبی )