مكانيسم جمع آوری گرده

ابتدا زنبور خود را روی پرچم می کشاند با آرواره های خود بساک ها را فشرده می کند و با زبان خيس کرده تا دانه های گرده خيس و چسبناک شوند. بدين ترتيب، مقاديری گرده به قطعات دهان، موهای سر و ساير قسمت های بدن به خصوص زير سينه و شکم می چسبد. موهای منشعبی که سطح بدن و اندام های مختلف زنبور عسل را پوشانيده برای چسبيدن و نگاه داری گرده به وجود آمده اند. پس از آن که به ترتيب فوق مقداری گرده جمع آوری شد، زنبور شروع به پرس زدن و جمع کردن اين گروه از سر و ساير قسمت های بدن و انتقال آن بر روی ساق پاهای عقبی می کند.
اين عمل ممکن است در موقعی صورت گيرد که حشره در محلی موقتاً استراحت می کند و يا اين که اغلب در حال پرواز و هنگامی که در جست و جوی گل ديگريست. در هر حال دانه های گرده مرطوب از روی قطعات دهان و موهای سر توسط پاهای جلويی جمع آوری شده و پاهای ميانی معمولاً گرده های آزادی را که روی موهای سينه و سطح زيرين شکم قرار دارند، جمع آوری می کند. در عين حال گرده هايی که توسط دو جفت پای جلويی جمع آوری شده به پاهای عقبی که در ثلث خلفی آن در قسمت داخل منطقه ای وجود دارد که مجهز به چند رديف موهای ريز بوده و توده های گرده در آن جا جمع می شوند. اين قسمت را اصطلاحاً سبد گرده می گويند. در عمل انتقال گرده بر روی سبد گرده بند اول پنجه پاهای سوم اهميت بسيار دارد. در کارگران اين بند نسبت به ساير بندها پهن تر و دارای رديف های مشخص از موهای زبر و درشت است که شانه ناميده می شود.
وقتی که توده گرده به ترتيب فوق جمع آوری شد، زنبور کارگر با عجله به کندو باز می گردد و به محض رسيدن به علت گرسنگی از پرستاران غذا می گيرند و يا اين که از ذخيره عسل می خورند. در هر حال پس از لحظه ای زنبور آماده خالی کردن بار خود در داخل سلول های مربوطه است. برای اين منظور معمولاً زنبورها سلول هايی را که بلافاصله بعد از سلول های پرورش نوزاد قرار دارند، برای ذخيره گرده انتخاب می کنند. اين سلول ها اغلب به صورت نيم حلقه ای دراطراف منطقه نشو و نمای نوزادان در روی شان ها ملاحظه می شود.
برای قراردادن توده های گرده جمع آوری شده، زنبور کارگر لبه سلول را با پای جلويی خود نگاه داشته و بدنش را طوری خم می کند که انتهای شکم آن به لبه مقابل سلول برسد، در اين حالت پاهای عقبی خود را به صورت آزاد در داخل سلول رها کرده و با پاهای ميانی توده گرده را از روی ساق پا به داخل می زدايد. فشردن گرده در داخل سلول و صاف کردن سطح آن بر عهده زنبورهای جوان است. اين زنبورها به محض برخورد به توده فشرده نشده گرده در داخل سلول ها، سر خود را داخل سلول کرده و در حالی که آرواره ها را بسته اند، به کمک پيشانی و آرواره سطح آن را صاف می کنند.
در ذخيره گرده زنبوران معمولاً مقداری نوش يا عسل با آن مخلوط می کنند. رنگ توده گرده در داخل سلول بعد از مدتی به علت رطوبت تيره ولی اسيد لاکتيک حاصله مانع گنديدگی آن در مراحل بعدی می شود. تعداد دفعاتی که يک زنبور کارگر در روز برای جمع آوری گرده از کندو خارج می شود، تابع نوع و شرايط رشد گياه، درجه حرارت، سرعت باد و رطوبت نسبی و احتمالاً عوامل ديگر است.