نحوه استفاده از گرده گل توسط انسان
مهم ترین نحوه استفاده ای که انسان از گرده گل به عمل می آورد تلقیح گیاهان زراعی ، باغی و مرتعی با استفاده از روشهای مختلف گرده افشانی است .گرده گل در موارد دیگر نیز توسط انسان به کار برده شده است .
گرچه انسان هنوز به خواص تغذیه از گرده گل کاملا واقف نشده است ولی در بعضی از کشور های اروپایی و آمریکای شمالی بعضی از گرده گل تغذیه می کنند .علاوه بر این مصری ها ، یونانی ها ، چینی ها و ایرانی ها در قدیم از گرده گل تغذیه می کرده اند و ثابت شده است که این ماده حاوی هورمون های تحریک کننده جنسی می باشد و احتمالا برای درمان نازایی به کار برده می شده است. بعضی ها معتقدند که مصرف گرده گل برای سلامتی غده پروستات مفید می باشد .اما باید توجه داشت که پوسته دانه های گرده گل بسیار سخت و احتمالا برای انسان غیر قابل هضم می باشد و لذا کسانی که تغذیه آن را توصیه می کنند .مصرف روزانه بیش از یک قاشق چای خوری آن را مجاز نمی دانند.یکی دیگر از موارد استفاده از گرده گل توسط انسان کاربد آن در پزشکی برای معالجه ی اشخاصی است که به گرده گل و یا گیاه خاصی حساسیت یا آلرژی دارند.گفته شده است که بیماران حساس به گرده گل در صورت خوردن عسل و یا جویدن در پوش های مومی شان عسل ، به خاطر داشتن مقداری گرده گل در آن ها ، تدریجا درجه حساسیت آن ها کاهش یافته و بهبود می یابند.علاوه بر این انسان در تغذیه مصنوعی زنبورعسل باگرده گل و یا مخلوطی ازگرده گل با مواد کمکی مواد معینی ازگرده گل استفاده می کند.
آلرژی گرده گل :
من نمی توانم بدون این که از آلرژی هایی که گرده گل در برخی از افراد حساس ایجاد می کند و باعث ناراحتی های نسبتا شدیدی نظیر کولینوز ( که به آن زکام اسپاسمی نیز گفته می شود .) می گردد، صحبت کنم ، به بحث در مورد گرده گل بپردازم.این واکنش های آلرژیک ، معمولا به وسیله زکام ، عطسه و خلط مجرای تنفسی تظاهر می کند ولی در برخی از افرادی که آمادگی بیشتری داشته باشند،باعث بروز بحران های آسمی نیز می گردد.
این آلرژی ها فصلی بوده و ذارای دوره ثابتی برحسب فصول و دوره های گل دهی مربوط به آن ها هستند . البته رایج ترین آن ها در فصل بهار اتفاق می افتد. (آلرژی فصلی )حساسیت نسبت به گرده گل در برخی افراد مبتلا به آلرژی توسط ظهور پادتن هایی که در سرم خونی پخش شده و تشکیل هیستامین را تسریع می کنند بروز می کند.
هیستامین مویرگ ها را منبسط کرده و قابلیت نفوذ آن ها را افزایش می دهد . علاوه بر آن ، ترشحات آلی را شدت بخشیده و اسپاسم هایی را ایجاد می کند وممکن است شوک های آنافیلاکتیک شدیدی را به وجود بیاورد .
معمولا این زکام اسپاسمی را با دارو های ضد هیستامین درمان می کنند ولی به تازگی گرایش شدیدی به پیش گیری از بحران ها از طریق درمان های پیشگیرانه و ایجاد عدم حساسیت در افراد آلرژیک گسترده شده است .این درمان ها از طریق عادت دادن بدن به مقادیر بسیار کم عنصر آلرژی زا که بعدها به دریج این مقدار را افزایش می دهند تا حد حساسیت را جلوتر ببرندانجام می گیرد .مشکل اصلی این درمان ها تشخیص دقیق گرده گل آلرژی زا در شخص می باشد .
برای این کار ، تقویم هایی در رابطه با گرده گل های مختلف تهیه می شود که بروز بحران ها در فردی که می خواهد عدم حساسیت در او ایجاد شود روی آن ثبت می شود.به این ترتیب ، تعدادی گرده گل به دست می آید که آن ها را از طریق ایجاد خراش های سطحی در پوست قرار می دهند . این روش درمان طولانی بوده ولی کاملا موثر است .
