جمع آوری نان زنبور عسل

  نان زنبور عسل چیست 
گرده ای که توسط زنبوران در سلول های شان ذخیره می شود نان زنبور عسل نامیده می شود. در سال های گذشته محققین زنبورعسل به این فکر افتادند که ترکیبات شیمیایی گرده های داخل شان را با گرده های جمع آوری شده از تله گرده مقایسه کنند. نتیجه این تحقیقات بسیار جالب توجه بوده است که به شرح این نتایج می پردازیم.
زنبور هنگام ذخیره گرده در سلول های شان به رنگ و محل برداشت گرده توجهی ندارد. تغییرات بیوشیمیایی گرده با جمع آوری آن شروع شده و در سلول های شان نیز ادامه پیدا می کند. تغییرات بیوشیمیایی گرده تغییراتی درترکیبات مختلف آن بوجود می آورد که باعث افزایش ارزش غذایی نان زنبور عسل در مقایسه با گرده تله گرده می شود. به طوریکه اثرات مصرف نان زنبور عسل در مقایسه با گرده تله گرده به مراتب سریعتر و بیشتر است.
گرده ها هنگام قرار گرفتن در سلول ابتدا با زبان زنبور مرطوب شده، شهد و بزاق به آن اضافه می شود. به علت وجود درجه حرارت مناسب پرورش لارو در نزدیکی سلول های گرده، تبدیل اسید لاکتیک در گرده شروع می شود.

روند فعل وانفعالات گرده در سلول های شان به شرح زیر است :
در داخل سلول شان دانه گرده هنوز زنده بوده و اکسیژن باقیمانده را به مصرف می رساند سپس تغییرات غیر هوازی اسیدیته شروع می شود تا به 5/1 تا 2 درصد (وزن تازه آن) برسد . pH حدوداً چهار است . در نتیجه گرده برای سال های متمادی قابل نگهداری می باشد.

به طور کلی تغییرات اساسی ساچمه های گرده ذخیره شده در سلول های شان به شرح زیر است :
1 - قند جوانه زنی سلول از بین می رود
2 - قند ساکاروز به تدریج تبدیل به مونو ساکارید می شود .
3 - بخشی از شکر بر اثر فرمنت تبدیل به اسید لاکتیک (اسید شیر) می شود .
4 - مقدار ویتامین K افزایش می یابد.
5 - قابلیت هضم گرده بسیار زیاد می شود .

آیا نان زنبور عسل قابل جمع آوری است
سال های زیادی است که گرده داخل شان به راحتی قابل دسترس نبوده ومقدار کمی از آن برداشت می شود. در این فصل روش ها و وسایل مخصوصی برای بیرون آوردن گرده از شان ذکر شده است. در رابطه با روش های جمع آوری گرده از شان برای اولین بار، مطالبی به صورت مکتوب بیان می شود، این مسئله به ویژه برای پرورش دهندگان ملکه مفید است. زنبورداران می توانند نان گرده را جمع آوری کرده و به روش های مختلفی نگهداری و مصرف کنند البته روش مخلوط کردن نان گرده و عسل نسبت به سایر روش ها بیشتر موسوم است.

 روش های جدید برداشت نان زنبور عسل
تعدادی از زنبورداران و بعضی کتاب ها هنوز گرده گل را به عنوان محصول غیر مفید معرفی می کنند، آنها به فراوانی گرده در زمان های خاصی اشاره کرده و این مسئله را برهم زننده نظم کلنی می دانند.
هر زنبور داری با این مشکل مواجه شده که هنگام فراوانی گرده، اکثر شان ها فقط با گرده پر می شوند به طوری که حتی دو طبق پر از گرده می گردد. زنبوران کارگر مانند، نانوایان آغشته به آرد،پر از گرده می گردند و اغلب گرده های ناقص شکل داده شده را به کندو می آورند و بدون توجه به نظم و ترتیب کندو و محل شان، با عجله گرده را در سلول های خالی شان ذخیره می کنند. به طوری که چند روز بعد تمام شان ها پر از گرده می شود در این شرایط ملکه مجبور است روی سلول های عسل و حتی در کنار شان ها تخم گذاری نماید. سلول های پرورش لارو نیز بر اثر ذخیره بیش از گرده از بین رفته و تمایل به کوچ بیشتر می شود. فراوانی گرده عاملی برای تشکیل کلنی جدید بوده واین مسئله بستگی به تصمیم زنبوردار برای افزایش کلنی دارد .
در سال های اخیر با توجه به مسائل فوق روش مناسبی برای زمان فراوانی گرده بوجود آمده است به طوری که با تغییرات جزئی در کندو می توان شان های خالی را طوری قرار داد که ذخیره گرده طبق برنامه زنبور دار انجام شود. محلی که برای تخم گذاری ملکه در نظر گرفته می شود باید تا حد زیادی به فعالیت در شرایط عادی ملکه شباهت داشته باشد.
به طور کلی تجربیات نشان می دهد چه روش هایی بهتر، ساده تر و اقتصادی تر است. ولی در نهایت تصمیم گیرنده اصلی مصرف کننده است و او در مورد پذیرش یک محصول تصمیم می گیرد. در زیر روش های جدیدی برای برداشت نان گرده بیان می شود.

جمع آوری گرده ا ز کندوی بدون طبق
شان های حاوی گرده معمولاً در طبق اول کندو وجود دارند . ما نیز می توانیم به طور مصنوعی زنبوران را وادار کنیم تا شان های خالی مورد نظر ما را با گرده پر کنند.
به این منظور در یک کندوی جعبه ای بین دریچه ورودی و محل پرورش لاروها و نوزادان فضایی برای قرار دادن دو تا سه شان خالی بوجود می آوریم ، این قسمت را به وسیله یک شبکه جدا کننده مجزا کرده تا ملکه نتواند در این فضا تخم گذاری کند . هنگام فراوانی گرده در طبیعت می توان ذخیره خوبی از گرده در این قسمت از کندو مشاهده نمود.
در این روش از شان هایی با دیواره وسط غیر شکننده ( غیر از جنس موم ) مانند توری و پلاستیک استفاده می شود . تا دیواره شان محکم تر از موم بوده و هنگام جمع آوری گرده از داخل سلول ها استحکام لازم را داشته باشد .

جمع آوری گرده از کندوی طبق دار
بدون در نظر گرفتن تعداد طبق کندو (یک یا دو طبق) باید زنبوران شان ها را از گرده پر کرده و فضایی نیز برای پرورش لاروها داشته باشند. در صورت نیاز می توان شان هایی برای تخم گذاری ملکه اضافه نمود تا از توانایی زنبورانی که به خوبی گرده جمع آوری می کنند استفاده شود. ابتدا یک طبق خالی با شان های آماده انتخاب کرده دو آن را زیر کندوی اصلی بدون تغییر قرار می دهیم و طبق را به وسیله شبکه ای،از کندوی اصلی جدا می کنیم. این کار را میتوان برای یک کلنی یا چند کلنی انجام داد. طبق بررسی های بعمل آمده شبکه جدا کننده می تواند حتی دارای منافذی باشد تا راه زنبوران نر مسدود نشده و آنها بتوانند به فعالیت خود بدون هیچ محدودیتی ادامه دهند . به این ترتیب برای زنبوران جمع کننده گرده شان هایی با سلول های خالی فراهم می شود و آنها با علاقه زیاد شان ها خالی را ازگرده پر می کنند. شبکه جدا کننده در اینجانقش مهمی دارد زیرا مشخص شده زنبوران هنگام حمل گرده از روبرو شدن با هر مانعی در مسیر خود اجتناب می کنند و ترجیح می دهند دراولین محل (شان های خالی) بارهای گرده خود را تخلیه و ذخیره کنند.
در این روش شان های خالی به سرعت پر از گرده می شوند . گرده ها با تمیز فوق العاده ای داخل سلولها ذخیره شده و دارای قابلیت نگهداری بسیار خوبی می باشند .
با جدا سازی محل ذخیره سازی گرده از منطقه پرورش نوزادان،فعالیت تخم گذاری ملکه در حد معمول باقی می ماند. در این روش کلنی به طور طبیعی رشد کرده وحتی هنگام شکوفه های شلغم و افزایش گرده،تمایلی به کوچ ندارد. به این ترتیب برخلاف جمع آوری گرده با تله گرده زنبوردار مجبور نیست بین جمع آوری گرده یا عسل یکی را انتخاب نماید ،زیرا رفت و آمد زنبوران به هیچ وجه محدود نشده وزنبوران کارگر مجبور نیستند گرده خود را بر خلاف میل خود قبل از ذخیره در کندو به وسیله تله گرده از دست بدهند.
در این روش زنبوران آزادانه گرده خود را در شان های خالی ذخیره کرده سپس نوزادان را بوسیله شهد جمع آوری شده تغذیه می کنند و نوزادان بدون هیچگونه نگرانی به خوبی با نان گرده تغذیه می شوند.
هر زنبورداری با بکارگیری این روش پس از مدتی متوجه می شود که هیچ مزاحمتی برای فعالیت زنبوران ایجاد نشده در صورتی که هنگام استفاده از تله گرده بین 25-20% از میزان جمع آوری شهد کاسته می شود و کلنی مجبور نیست از جمع آوری گرده دست بردارد یا زنبوردار مجبور نیست کندوها را تک تک یا گروهی در مکان های متفاوت برای تله گذاری قرار دهد. همچنین خالی کردن مخزن تله گرده احتیاج به سرکشی و زمان دارد و خطر تغییر کیفیت گرده توسط قارچ ها یا بیات شدن بر اثر رطوبت در مخزن تله وجود دارد در صورتی که وجود اسید لاکتیک در نان گرده آن را در مقابل باکتری ها و قارچ ها ایمن می کند .
میزان ذخیره گرده در شان های کندو به شرایط منطقه بستگی دارد. به طوری که حتی بعضی مواقع 10 تا 40 برابر شرایط عادی در طبق اضافی، گرده جمع آوری می گردد.
چون در طبق زیرین عسل ذخیره نمی شود می توان آنرا بدون نگرانی از حمله زنبوران در کناری قرار داد و در صورت لزوم یک طبق مشابه دیگر را جایگزین آن نمود . سپس با چند بار دود دادن می توان زنبوران را به ترک این طبق وادار کرد. چگونگی استفاده از این گرده ها طبق نظر زنبوردار  می باشد. باید توجه داشت شان هایی که بلافاصله به مصرف تغذیه کلنی ها نمی رسند از حمله پروانه موم خوار حفظ گردند، زیرا شان های محتوی گرده برای این آفت غذای مناسبی است.
برای حفاظت شان های گرده از پروانه موم خوار از روش شیمیایی یا طبیعی می توان استفاده کرد در روش شیمیایی می توان از گوگرد یا پارادی کلر بنزول  استفاده نمود. در روش طبیعی که بیشتر استفاده می شود شان های گرده در محل شان های عسل کلنی های در حال رشد (کلنی هایی که در حال نگهداری و محافظت از ملکه هستند) یا در کلنی های نامناسب مانند آنهایی که تمایل به نیش زدن بیشتری دارند قرار داده می وشند . به طوری که شان های محتوی گرده بالای محل پرورش زنبوران بعد از شبکه جداکننده قرار میگیرند. سپس در طرف های بزرگ به کلنی غذا داده می شود . همچنین می توان بین محل ذخیره عسل و پرورش نوزادان یک پوشش نایلونی قرار داد و در کناره ها برای رفت و آمد آزادانه زنبوران فضائی به عرض 2تا3 سانتی متر ایجاد نمود. شربت آب قند باید حتماً به نسبت 2 کیلو گرم شکر و 2 لیتر آب باشد. فراوانی مقدار غذا باعث می شود که نوزادان بیشتری پرورش یافته و به دلیل غلظت شربت قند، سلول هایی که تا سه چهارم با گرده پر شده اند،تکمیل شده و روی آنها درپوش قرار گیرد.
گرده ها به این ترتیب طبق روش غریزی و قدیمی زنبوران محافظت شده و در برابر آفت موم ایمنی می یابند.
امروزه برای برداشت نان گرده از شان هایی با دیواره های غیر مومی استفاده می شود که در زیر شرح داده می شوند.

شان های مخصوص جمع آوری نان زنبور عسل
در حال حاضر از دو نوع شان: تور سیمی و دیوراه پلاستیکی برای برداشت نان گرده استفاده می شود.
هر زنبوردار می تواند به انتخاب خود از دیواره های تور سیمی یا پلاستیکی استفاده کند. در هر صورت باید سلولها به طور کامل موم بافی شود وبه ملکه اجازه تخم گذاری دراین سلول ها داده نشود، تا درون این سلول ها لاروی بوجود نیاید.
زنبوردار با تجربه می تواند تعدادی شان های محتوی لارو در باز را در قسمت ذخیره عسل قرار داده تعدادی زنبوران جوان پرورش دهد تا هنگام کمبود شهد و گرده یا تغذیه مکمل کم ، دیواره های سلول های شان های جمع آوری گرده کامل گردند.
همچنین زنبوردار می تواند از این شان های استحکام یافته (توسط توری) برای ذخیره عسل نیز استفاده کند و بعد از برداشت عسل از آنها برای جمع آوری گرده استفاده نماید.اگر در این شان ها عسل باقی مانده باشده اشکالی در ذخیره سازی گرده در آنها بوجود نمی آید،زیرا عسل روی شان به سرعت توسط زنبوران جمع آوری شده و به محل ذخیره عسل منتقل می شوند.

شان با دیوراه تور سیمی
برای ساخت شان با دیواره سیمی ابتدا یک تور سیمی (مانند تور سیمی مورد استفاده برای جلوگیری از ورود حشرات) به اندازه چهارچوب شان بریده می شود و در داخل دستگاه ساخت دیواره موم (به روش ذوب موم) در وسط موم ذوب شده قرار گرفته و با فشار قسمت بالای دستگاه به پایین تور سیمی به طور کامل داخل موم قرار می گیرد. تنها فرق آن با دیوراه های موم عاج شده معمولی ضخامت بیشتر این دیواره است.
سپس دیوراه تور سیمی در چهارچوب قاب قرار گرفته و در بریدگی دیواره وسط شان محکم می شود. در صورت لزوم برای محکم تر شدن، یک تکه چوب8×8 میلی متری در بالا و پایین چهار چوب در سمت چپ و راست آن میخ می شود.
بهتر است این دیواره در طرفین چهارچوب محکم شود، تا از طبله شدن آن در گرمای کندو جلوگیری گردد.

شان با دیوراه پلاستیکی
استفاده از دیواره پلاستیکی شان در حال گسترش است زیرا محاسن آن از نظر راحتی کار و دلایل بیولوژیکی بدون تردید زیاد است.مزایای آن عبارت است از: 1- دیوراه پلاستیکی به سادگی در چهارچوب قاب قرار می گیرد. 2- نظافت این دیواره ها ساده تر است. 3- استفاده دوباره و سریع از آن میسر است. 4- دوام آن نیز بسیار زیاد است.
در بسیاری از کشورها استفاده از یک ماده اولیه مناسب با حفظ شکل اصلی سلول شان و ضخامت مناسب در حال بررسی است. در حال حاضر میزان پذیرش دیواره پلاستیکی و ادامه ساخت سلول در کندوهای زنبور عسل بسیار متفاوت است. یک مشکل اصلی دیواره های پلاستیکی که به سادگی برطرف نمی شود عدم پذیرش زنبور درمقایسه با دیوراه های مومی است چون زنبوران به طور طبیعی دیواره های مومی را ترجیح می دهند وسلول های خود را روی هر ماده دیگری غیر از موم به سختی و بسیار کند می سازند.
به همین دلیل بهتر است شان های دیواره پلاستیکی رادر کندوهایی با جمعیت قوی قرار داد. وقتی سلول های یک شان ساخته شوند دیگر زنبوران تفاوتی بین شان مومی و شان دیواره پلاستیکی قائل نمی شوند.
این مسئله نیز هنگام فراوانی گرده و شهد و کمبود جا برای ذخیره سازی به اثبات رسیده است. در این زمان زنبوران بدون عکس العمل زیاد دیواره پلاستیکی را پذیرفته و سلول های مومی را روی آنها می سازند. در نهایت باید کلنی طوری تحت تأثیر قرار گیرد که رفتار طبیعی زنبوران در جهت دلخواه زنبوردار هدایت شود. به نظر می رسد دیواره پلاستیکی در آینده به عنوان ابزار مهم برای استفاده اقتصادی از نان گرده باشد.

برداشت و نگهداری نان زنبور عسل
در گذشته به خصوص زنبوردارانی که کندوهای خود را در چمنزارها مستقر می کردند شان های گرده را جدا نموده و با عسل مخلوط  می نمودند سپس فشرده ای از گرده، موم و عسل تهیه کرده و آن را در یک ظرف سنگی قرار می دادند به این ترتیب همیشه یک غذای مقوی آماده برای زنبوران داشتند، که دارای قابلیت نگهداری زیادی بود.
برای برداشت نان گرده ابتدا باید موم سلول های شان تا جایی که از گرده پر شده توسط یک قاشقک چوبی شکننده شده و با فشار کمی، مانند چینی می شکند. سپس شان ها را در سطح تمیزی قرار داده، به وسیله یک کاردک، نان گرده را از شان با دیواره پلاستیکی یا توری جدا می کنیم. نان گرده جمع آوری شده را می توان داخل یک سطل پلاستیکی ریخته و به صورت فشرده نگهداری کرد. سپس برای اطمینان از نگهداری مطلوب نان گرده، روی آن عسل سفتی به ارتفاع یک تا دو سانتی متر می ریزیم. شان هایی که گرده آنها جمع آوری شد، می توانند دوباره به مصرف برسند به شرطی که نقش سلول ها روی دیواره شان سالم باقی مانده باشد. البته در دیواره های پلاستیکی این مشکل وجود ندارد.
در پایان می توان روی گرده هایی که در سطح دیواره شان باقی مانده کمی عسل مالید، بعد از قرار دادن آنها در محل ذخیره عسل و تمیز شدن این شان ها می توان دوباره از آنها برای جمع آوری گرده استفاده نمود.

  مقایسه جمع آوری نان زنبور عسل از شان و ساچمه گرده از تله گرده
زنبورداری بدون اطلاع از تقویم زنبورداری منطقه تقریباً غیر ممکن بوده و یا حداکثر بهره برداری از شهد و گرده گیاهان منطقه عملی نیست. زنبوردار برای جمع آوری گرده با تله گرده معمولاً از نظر محدودیت زمانی تحت فشار قرار می گیرد. زیرا باید در یک محدوده زمانی خاص گل دهی گیاهان و تولید گرده با نصب تله و مدیریت آن از طبیعت حداکثر بهره برداری را نماید. ولی جمع آوری نان گرده به وسیله شان یا طبق مخصوص به راحتی انجام می گیرد به طوری که اگر شان ها توسط زنبور پر شوند جمع آوری و نگهداری آنها مشکلی ندارد. ولی باید توجه داشت چنانچه هوا به مدت طولانی برای فعالیت زنبوران نامناسب باشد نان گرده جمع آوری شده توسط زنبوران جوان به مصرف می رسد.

فرآوری صنعتی نان زنبور عسل
چون فرآورده های زنبور عسل محصولاتی طبیعی هستند، برای فرآوری آنها باید طوری عمل کرد که خصوصیات طبیعی آنها تا هنگام مصرف حفظ گردد. در صنعت داروسازی تاکنون فقط گرده جمع آوری شده با تله فرآوری شده است و علت اصلی آن عدم برداشت و عرضه نان گرده به اندازه کافی بوده است. با توجه به اینکه درفن آوری و تجربیات زنبورداری کمبودهایی وجود دارد هنوز نمی توان در سطح صنعتی به اندازه کافی نان گرده تهیه نمود. قیمت گرده نیز یکی از عوامل تعیین کننده در این مسئله است. در حال حاضر فعالیت هایی برای تولید نان گرده صورت گرفته و در بعضی محصولات به عنوان مواد غذایی افزودنی مورد استفاده قرار می گیرد.
ارزش واقعی نان گرده هنوز به درستی شناخته نشده است. امتیازاتی از قبیل سهولت برداشت، انبارداری ساده، عدم فساد و تغییر ندادن روش های زنبورداری برای جمع آوری آن (مانند استفاده از تله گرده ) حائز اهمیت است.
بیشترین ترکیب مورد استفاده از نان گرده به صورت مخلوط با عسل بوده است و مخلوط عسل، گرده (گرده های تازه یا خشک شده ) به نسبت یک قسمت گرده در 10 قسمت عسل به بازار عرضه شده است.
میزان درصد گرده در عسل را می توان با توجه به ذائقه  مردم تغییر داد. به تجربه ثابت شده که افزودن گرده حداکثر 10 درصد در مخلوط، از نظر طعم و تاثیر روانی بر مصرف کننده مناسب تر است. همچنین هر چه مخلوط روان تر باقی بماند استفاده از آن برای صبحانه مطلوب تر است. مصرف نان گرده بدون هیچ تبلیغاتی تاکنون رو به افزایش بوده است.

استفاده از عصاره نان زنبور عسل در داروسازی
پودر گرده خشک برای کارگاه های فرآوری گرده محصول مناسبی نمی باشد. در گذشته تقریباً غیر ممکن بود که گرده آسیاب شده را به صورت برگه نازک (مانند برگه نان بستنی) درآورده یا در کپسول های ژلاتینی پر نمود، زیرا روغن دانه گرده سوراخ های دستگاه پرکننده کپسول را چرب کرده و فقط با استفاده از مواد افزودنی این مشکل مرتفع می شود. بعضی از شرکت ها که تجربیات ناموفقی در این زمینه داشتند به تولید عصارۀ گرده اقدام کرده و در این زمینه موفق شدند.
در حال حاضر بازار مناسبی برای محصولات غذایی مانند ترکیبی از گرده، جین سینگ، درخت گو(خنچه) یا ترکیبی از عصارۀ گرده و جوانه گندم بوجود آمده است.
با توجه به محاسن زیاد نان گرده برای استفاده از آن در داروسازی بازار خوبی نیز بوجود آمده است. محاسن نان گرده عبارتند از:1 حفظ کیفیت برای سالیان زیاد؛ 2 عدم نیاز به تمیز کردن قبل از فراوری ( برخلاف گرده حاصل از تله گرده )؛ 3 کیفیت تقریباً یکنواخت نان گرده. موارد ذکر شده دلایل محکمی برای تولید فرآورده از این ماده طبیعی است. بنابراین استفاده از نان گرده تازه با درصد کم موم به عنوان یک ماده اصلی برای ترکیب با سایر مواد بسیار مناسب است.

 روش خشک کرده نان زنبور عسل
نان گرده را مانند گرده جمع آوری شده از تله می توان در اجاق خشک کن بدون هیچگونه محدودیتی خشک نمود. فقط باید هنگام برداشت نان گرده از شان ها دقت نمود تا توده های بزرگ چسبیده به هم یا قطعات شش گوش بزرگ بوجود نیاید. نان گرده ای که به خوبی خشک شود به سادگی قابل آرد شدن است و نسبت به گرده جمع آوری شده از تله طعم بهتری دارد.

 مصارف نان زنبور عسل
شان های پر ارزش محتوی نان گرده برای مقاصد زیر مورد استفاده قرار می گیرند.
1 - پرورش کلنی های جوان
2 - تغذیه کلنی هنگام پاییز و زمستان
3 - برای مصارف انسانی

مصرف نان زنبور عسل خالص
باید توجه داشت که نان گرده و عسل غذایی است که نیاکان ما مصرف می کرد اند و با توجه به انرژی و اثرات مثبت فراوان آن از حد یک غذای معمولی بسیار فراتر است.
مصرف نان گرده در فرنی یا غلات (ذرت پودر شده) همراه با عسل و شیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نان گرده را می توان با عسل مخلوط کرده و به صورت مخلوط غلیظی در ظروف شیشه ای قهوه ای رنگ ریخت. گاهی ممکن است مقدار کمی بره موم نیز به همراه نان گرده باشد و مصرف کنندگان در صورت دانستن ارزش غذایی بره موم از وجود آن در مخلوط ناراحت نمی شوند.
برای ساخت این مخلوط ابتدا نان گرده را 30 تا 35 درجه حرارت داده و عسل به آن اضافه می کنیم، در حین اضافه نمودن عسل آنرا بوسیله هم زن مخلوط کرده تا به صورت مخلوط غلیظی درآید و سپس در داخل شیشه می ریزیم.

 بسته بندی نان زنبور عسل در کاست های پلاستیکی (مخصوص)
سلول های این شان پلاستیکی با قسمتی گرده و قسمتی عسل پر شده و بوسیله پولک های مومی زنبور بسته می شوند. یک شرکت آلمانی این کاست ها را تولید می کند. البته کاست های چوبی نیز وجود دارد. زنبوران ساخت سلول ها را در کاست چوبی به خوبی انجام می دهند ولی کاست های پلاستیکی کوچک ( 123×160میلی متر) برای زنبوران مشکلاتی را در رابطه با ساخت سلول ها بوجود می آورند، که تا حدی قابل حل بوده به طوری که امروزه استفاده از کاست های پلاستیکی رو به گسترش است. در کتاب « تولید عسل با روش های پیشرفته » ماتئوس گرازنیک، انتشارات اشتوکر آلمان روش کار با این کاست ها را به خوبی شرح داده است.
ابتدا زنبوردار باید با روش های مختلفی زنبوران را وادار به ساخت سلول های کاست نماید و سپس آنها را در کندوی زنبورانی که به جمع آوری گرده مشغولند قرار دهد یا با تغییر محل ورودی کندو، یعنی شب ها ورودی زنبوران را تغییر داده و از بالای قاب کاست ها سرپوش را برداشته تا زنبوران بتوانند به داخل کاست وارد شوند. در این حالت باید محل پرورش نوزادان و شان های گرده را به وسیله شبکه مانع ملکه جدا نمود.
اینکه چه مقدار گرده در داخل سلول ها ذخیره می شود بستگی به فراوانی گرده، فعالیت زنبوران و روند رشد کلنی دارد.
زنبورانی که گرده جمع آوری می کنند گرده خود را داخل سلول های خالی آماده شده بین ورودی و شبکه جدا کننده ذخیره می نمایند ولی به ندرت دراین سلول ها عسل ذخیره می کنند. به این علت باید این کاست ها در کلنی دیگری درست در فضای پرورش زنبوران قرار گیرند. تا سلول های پر از گرده با عسل پوشش داده شده و پولک گذاری شوند.