ارزش غذایی دانه گرده برای زنبورعسل
ارزش غذایی دانه گرده بستگی به مواد پروتئینی، آنزیم ها، ویتامین وچربیهای ذخیره شده در آن دارد.اصولاً گرده گیاهان حشره دوست به مراتب بزرگتر (یا به صورت پولینی) با سطحی چسبنده و ناصافتر از گیاهان باد دوست بوده و ارزش غذایی بیشتری دارند و ذخیره چربی آنها زیادتر است، در صورتی که گرده گیاهان باد دوست چربی کمتر و مواد نشاستهای بیشتری دارند و اندازه آنها کوچکتر و سطح صافتری میباشند تا به توا نند توسط باد به آسانی منتشر شوند.
عدهای عقیده بر این دارند که زنبور عسل قادر به تشخیص گرده خوب از بد نیست ولی باید توجه داشت که طبیعت به حشرات کمک میکند تا بتوانند در حد امکان گرده های خوب را جمعآوری کنند. به این ترتیب که گیاهان حشره دوست با جلوه خاصی که گلهایشان از نظر رنگ، عطر و بزرگی و شهد دارند موجب جلب حشرات میشوند و در نتیجه زنبورعسل از گردههایی که ارزش غذایی بهتری دارند برخوردار میشوند.
ضمناً گل آذین گیاهان حشره دوست غالباً به صورت قائم و در روی شاخههایی که استحکام کافی دارند رشد میکنند و این ساختار به حشرات فرصت میدهد تا به راحتی بتوانند گرده و شهد لازم را جمعآوری نمایند، در گیاهان باد دوست گل آذین غالباً سنبله یا پانیکول میباشد که به صورت آویزان در انتهای شاخههای باریک قرار میگیرند و در اثر کوچکترین وزش باد به حرکت در میآیند و در نتیجه جمعآوری گرده را توسط زنبور عسل با مشکل مواجه میسازد.
به نظر میرسد هنگامی زنبورعسل به سراغ گرده گیاهان باد دوست میرود که در محیط فعالیت زنبور، گرده گیاهان حشره دوست کاهش یافته و یا تمام شده باشد. اگر چه دوره زندگی دانه گرده همیشه کوتاه و کمتر از دوره زندگی دانه گیاهان است و بعضی از آنها قدرت رویشی خود را پس از دو روز از دست میدهند ولی به طور متوسط دوره زندگی آنها ۱۵ روز تا یک ماه است.
استثناً گرده بعضی گیاهان مانند لوئی تا یک سال هم قادر به رویش میباشند. معهذا وجود اسپوروپولنین دانه گرده موجب میشود که مدتها مواد غذایی آن محفوظ باقی بماند و زنبور عسل میتواند از آن برای تغذیه استفاده کند
چگونگی جمعآوری دانه گرده توسط زنبور عسل اولین مرحله جمعآوری و حمل گرده گل در نواحی گرمسیر معمولاً از اوایل اسفند و در مناطق معتدله از اواسط بهار شروع میشود. زنبوران کارگر پس از ۲۰ روز زندگی در کلنی برای جمعآوری شهد وگرده از کندو خارج میشوند. بعضی از آنها فقط گرده جمعآوری میکنند؛ که حدود ۲۵% زنبوران کارگر را تشکیل میدهند.
معمولاً فعالیت زنبوران برای جمعآوری دانه گرده روی گیاه خاصی تا وقتی که گیاه، گرده تولید میکند ادامه دارد. بین ۱۰-۳ درصد زنبوران کارگر مخلوطی از گرده گیاهان مختلف را جمعآوری مینمایند. هر زنبور کارگر بطور متوسط ۱۰۰-۱۰ گل را بازدید میکند و بین ۳۰-۲۹ میلیگرم گرده جمعآوری مینمایند.
زنبورعسل پس از انتخاب گیاه مورد نظر با حرکات آرواره و پاهای جلو دانههای گرده را با سرعت به زیر بدن خود انتقال داده و با کمی عسل مخلوط میکند تا چسبنده و مرطوب شود و به این ترتیب توده بزرگی از دانههای گرده را به وجود میآورد که به داخل زنبیل (سبد) گرده منتقل میکند و هنگامی که مقدار آن به اندازه کافی رسید آن را به کندو حمل میکند.
زنبورانی که برای جمعآوری گرده میروند گاهی تا حدود سه میلیون گرده در لابلای کرکهای بدن آنها میتوان یافت. زنبور کارگر پس از باز گشت به کندو سلول بخصوصی را مشخص میکند و با سر و شاخک خود آن را بازرسی میکند. سپس بر میگردد و انتهای بدن خود را داخل سلول کرده تودههای گرده را از زنبیل گرده به داخل سلول میریزد.
زنبوران خانه دار با سر خود توده گرده را به کف سلول میفشارند تا هوای بین آنها خارج شود، سپس به وسیله بزاق آن را مرطوب کرده مقداری شهد یا عسل به آن اضافه میکنند، پس از این که حدود دو سوم ظرفیت سلول با گرده پر شد سطح آن را با قشری نازکی از عسل میپوشانند تا در مجاور هوا فاسد نشود.
منبع : محمد صانعی شریعت پناهی