روش میلر Miller ( برش مثلثی ) برای تولید ملکه

بسیاری از زنبورداران آماتور ملکه های خود را عقب نمی اندازند زیرا رایج ترین روش ها را پیدا می کنند و اغلب پیوند توصیه می شود، پیوندبسیار دشواری است.
من چندین کارگاه ها عومی آموزشی را انجام داده ام و از میان آنها 20 درصد از شرکت کنندگان را به راحتی انتخاب می کنم،
چون بقیه از عهده انجام کار برنمی آیند که به نظر می رسد مشکلات، بینایی و " مانع ذهنی" به عنوان یک مشکل اصلی است.
جایگزین هایی برای پیوند وجود دارد که لاروهای دستکاری را شامل نمی شود، یکی از آنها روش Miller است.
این یک روش ساده است که از اوایل قرن بیستم وجود داشته است. این روش توسط یک دکتر دکتر آمریکایی ارایه شده و احتمالا به عنوان سازگاری از یک روش قبلی، طراحی شده بود.
میلر،همچنین میلر فیدر و سایر تجهیزات را طراحی کرده است، از جمله قفس های ملکه.
به نظر می رسد که چندین نفر دیگر راه های مختلفی برای دستیابی به نتایج مشابه قبل از میلر پیدا کرده بودند،  ولی همه آنها به عنوان "روش میلر" شناخته شده اند

شانه یا قاب اصلی در وسط یک جعبه مادری یا کندوی پایه و اصلی که ملکه در آن قرار دارد قرار می گیرد.  
زنبورها موم قاب را بافته و گسترش می دهند و شکاف ها را پر می کنند، و اجازه می دهد که ملکه چند روز بعد در روی قاب قرار گیرد.
وقتی که زنبورها ازتخم ها شروع به خروج می کنند ، زنبورها برداشته می شود و شانه به جایی که لارو 24 تا 36 ساعت است، یعنی 4 تا 4 روز از تخم گذاشته شده، برداشته می شود. سپس شانه ها در یک سلول پرورش دهنده سلولی قرار می گیرند و زنبورها بر روی لبه در معرض Q / C قرار می گیرند.
میلر از نوارهای سه گوشه ای از پایه استفاده کرد که حدود 1 ¼ "- 1 ½" عرض در بالای آن بود و به یک نقطه حدود 1 ½ "از پایین قاب، با شکاف حدود 2" استفاده میکرد
ملکه قبل از اینکه شکاف ها پر شوند روی قاب قرار گرفته و این باعث می شود که به لاروهایی با سن مناسب برسید.
من دیده ام نوار های دیگر شکل استفاده از جمله موازی با نقطه 90 درجه در پایین، شبیه به تصویر 1. زیر.
چهار تصویر زیر توسط دیو کوشمن ساخته شده اند و اگر چه آنها خیلی دقیق نیستند، آنها ایده ای منطقی از آنچه می توانند به دست آورند، ارائه می دهند.
 
چگونه انجامش بدهیم ؟

تصویر 1: نقاشی در سمت راست نوارهایی از پایه است که تنوعی از آنچه توسط C.C.Miller استفاده شده است. اگر پایه سیم کشی نشده باشد، نسبتا شکننده خواهد بود و باید با مراقبت های زیاد برای جلوگیری از شکستن مورد استفاده قرار گیرد.
 

کندو که قاب در آن قرار دارد، باید سطح باشد، بنابراین نوارها از پایه به صورت عمودی بچرخند و بر روی فریم های جانبی قرار نگیرند.
دیو کوشمن احتمالا از یک عکس از یک قاب لنگستروت بزرگتر استفاده کرده است، اگرچه یک عکس دیده ام که ممکن است میلر باشد که دارای چهار نوار است که احتمالا یک لنگسترو است.
تصویر 2. برش B.S. شانه فقط با دو نقطه کافی است. درنقاشی زیر تلاش برای بالا بردن سلول های ملکه بسیار بیشتری نسبت به کلنی معمولی در U.K. تولید خواهد بود.
من "V" را با چاقوی تیز و یا چسبناک شکل دادم.
 

تصویر 3. queencells در این تصویر در اندازه بزرگ است، اما موقعیتی نشان داده شده است از شانه واقعی گرفته شده است.
این همان چیزی است که باید هنگام استفاده از نوارهای پایه به دست آورید همانطور که در تصویر 1.
 

تصویر 4. queencells این تصویر که در اندازه بزرگ است ، تصویر به جای نشان دادن یک شانه قدیمی خرد شده به کار رفته است. این تقریبا چیزی است که باید از یک شانه انتظار برده شود که همانند تصویر 2 بریده شده است.
 

تجربه من با روش Miller
من از روش میلر خیلی استفاده کرده ام و دو مشکل عمده با آن داشته ام.
اول ) اطلاعات ضعیف و مسائل مرتبط با آب و هوا است.
دوم ) اگر  کتاب ها و مقالات را بخوانیم و به سخنرانی ها گوش فرا دهیم، نهایتا به نظرمن خواهید رسید ،برخی از آنچه که نوشته شده یا گفته شده ،گمراه کننده است،
روش Miller بسیار ساده و موفق است ولی به شرطی که شرایط درست باشد.

کلیپ این روش رو هم میتونید ملاحظه بفرمایید