چگونگی تأخیر اندازی در شکرک زدن عسل
نباید کاری کنیم که عسل هیچوقت شکرک نزند، در این صورت عسل ما هیچ خاصیت درمانی نخواهد داشت و تقریباً تمام خواص خوب خود را از دست میدهد.
چرا که برای اینکه عسل طبیعی هیچوقت رس نزند نیاز به دمای بالایی می باشد و در این دما عسل آسیب جدی میبیند. متأسفانه کارخانههای بستهبندی غیر متعهد این کار را به راحتی انجام میدهند.
لازم است به عرض برسانیم گرمای زیاد باعث انجام واکنشهای شیمیایی متعددی در عسل میشود؛ در نتیجه غیر اینکه عسل سودمند نخواهد بود، مضر و عامل مریضی هم میشود.
عسل برای اینکه خواص خود را حفظ کند نباید بیش از پنجاه درجه حرارت ببیند. ما باید کاری کنیم که عسل خواص مفید و شفا بخشی خود را حفظ کرده و درعین حال از نظر مصرفکننده مطلوب به نظر برسد.
بنابراین به جای اینکه کلیه خواص عسل را نابود کنیم؛ میتوانیم رس کردن عسل را به تأخیر بیندازیم. اما چگونه؟
برای این کار میتوانیم با دستگاه رسگیر برای ساعاتی عسل را به دمای چهل و پنج تا حداکثر پنجاه درجه برسانیم. دستگاههای رس گیر قادر هستند که به صورت غیر مستقیم از طریق آب عسل را گرم کنند و معمولاً درجه حرارت آنها قابل تنظیم میباشد. این دستگاه در ظرفیتهای مختلفی ساخته شدهاند و هر زنبورداری که عسل طبیعی تولید میکند و به صورت خرد فروشی اقدام به فروش میکند معمولاً به این دستگاه نیازمند میشود.
البته مدت زمان شکرک زدن عسلهای طبیعی مختلف متفاوت است و خرید این دستگاه به کسانی که عسلشان زود و زیر یکسال شکرک میزند توصیه میشود.
مصرف کننده معمولاً زیر شش ماه عسل را مصرف میکند.
بنابراین میتوانیم با دمای چهل و پنج تا حداکثر پنجاه درجه عملیات “تأخیر اندازی در شکرک زدن عسل” را انجام دهیم و رس کردن عسل را بیش از شش ماه تا یکسال برسانیم و در آن تأخیر ایجاد کنیم.
نکته مهم در رسگیری این خواهد بود که عسل در طی این کار بهم زده شود. بنابراین یا باید روی خود دستگاه رسگیر بهم زن برقی باشد یا هم خودمان با وسیله عسل را بهم بزنیم.
اگه عسل طی عملیات رسگیری بهم زده نشود دمای دیواره بیشتر از وسط استوانه شده میشود و رسگیری موفقیتآمیز نخواهد بود. همچنین عسلی که در دیواره دستگاه است به خاطر گرمای زیاد ممکن است خواص خود را از دست دهد و حتی مضر شود.
توجه داشته باشید اگه قرار است چند ساعت عسل را در دمای ثابتی رسگیری کنیم بهتر است در دو وقت متفاوت و هر کدام نصف آن مقدار نگهداری کنیم. مثلاً به جای هشت ساعت رسگیری مداوم بهتر است این کار را در دو تا چهار ساعت انجام دهیم.
بیش از پنج ساعت در یک نوبت پیشنهاد نمیشود. اگر دمای بیرون با نور خورشید به این حدود می رسد میشود عسلها را برای یک تا دو روز در حلب بهداشتی در گرما و زیر گرمای خورشید قرار داد و دیگر نیاز به رسگیری ندارد.
همان طور که اشاره شد تنها در حلب بهداشتی می شود زیر گرمای خورشید برای چند روز محدود قرار داد و نور خورشید نباید با عسل ما برخورد داشته باشد.
و عسل ما اگه زیاد گرما و حرارت ببیند HMF آن بالا میرود و عسل مضر و دارای سمی خطرناک میشود.
هم چنین برای تاخیر در رس کردن عسل؛ بهتر است عسل را صاف کرده تا ذرات موم و گرده جدا شود.
اگه عسل در دمای مناسب و متعادل نگهداری شود مثل دمای اتاق دیرتر شکرک خواهد زد.
عسل رس زده در بعضی کشورها مشتری پسندتر از عسل معمولی میباشد و از آن محصولات متفاوتی از جمله کرم عسل تولید میشود ولی در کشور ما به خاطر اطلاع رسانی نادرست فرهنگ شناخت و تشخیص عسل کم است.
بنابراین اول از همه خود زنبورداران باید مسئله شکرک زدن عسل را بشناسند و مشتریان و مخاطبان خود را توجیه کنند.
منبع : عبدالرسول حافظی (زنبوردار)