استفاده زنبور از خورشید به عنوان یک قطب‌نما
زنبورهای کارگر از خورشید به عنوان یک قطب نما استفاده می‌کنند و قادرند شمال، جنوب، شرق و غرب را تشخیص دهند بنابراین، زنبورها همواره وضع خورشید را در آسمان و در ساعت مختلف روز ارزیابی می‌کنند و به خاطر می‌سپارند و در جهت‌یابی از آنها استفاده می‌کنند.
در زنبور عسل دو نوع چشم وجود دارد: چشم مرکب و چشم ساده.
چشمهای مرکب بزرگ و لوبیایی شکل در دو طرف و بالای سر قرار دارند و از تعداد زیادی سلولهای شش وجهی درست شده‌اند که هر کدام به عنوان یک واحد بینایی عمل می‌کند. هر چشم مرکب از چندین هزار چشم ساده تشکیل شده است.
چشمهای ساده موجود در چشم مرکب به عنوان شیشه پلاریزه عمل می‌کنند. درجه معینی از طیف نور را دریافت می‌کنند و زنبور در مراجعت به کندو فقط در جهتی حرکت می‌کند که همان طیف نوری را دریافت کرده است.
این عامل باعث می‌شود زنبور در مسیر بازگشت به کندو گم نشود و وارد کندوی خودش شود. همچنین زنبور عسل قادر است نور خورشید را در موقعیتی که آسمان کاملا ابری است، دریافت کند و این موضوع به دلیل حساسیت زیاد چشمهای زنبور عسل به اشعه ماوراءبنفش است که از ابر عبور می‌کند بنابراین چمشهای زنبور عسل از نظر تشخیص رنگ و دریافت اشعه ماوراءبنفش قوی تر و کامل تر از چشمهای انسان است.
