کلنی پرستار ملکه
ملکه‌های تخم ریز و آماده ارسال به مناطق دیگر را معمولاً می‌توان در قفس‌های مخصوص نگهداری و داخل کلنی‌های پرستار ملکه بدون شیرینی ملکه و کارگران ملازم نگهداری کرد.بطوری که شرایط فیزیکی لازم برای بقای آن‌ها فراهم باشد و در ضمن کارگران کلنی آن‌ها را تغذیه کنند.
برای ایجاد و سازماندهی کلنی پرستار ملکه معمولاً ابتدا ملکه اصلی را از کندو جدا می‌کنند. پس از جدا کردن ملکه، قاب‌های تخم و لارو را که دارای زنبورهای جوان هستند در وسط کندو و قاب‌های شفیره را که تأمین کننده زنبورهای جوان بعدی هستند در دو طرف قاب‌های تخم و لارو مستقر می‌کنند. در طرفین آن‌ها نیز قاب‌های عسل را قرار می‌دهند.
در ضمن نزدیک قاب‌های تخم و لارو باید گرده کافی وجود داشته باشد. مهم‌ترین اقدام پس از تأسیس این کلنی‌ها افزودن یک قاب حاوی زنبورهای جوان تازه متولد شده هر پنج روز یک بار به این کندوهاست.
زنبورهای جوان کمتر از زنبورهای پیر کلنی حالت آنتگونیستی با ملکه‌های غریبه دارند و آن‌ها راد تغذیه می‌کنند. در حالی که زنبورهای پیرتر ضمن اینکه ملکه‌های غریبه را تغذیه نمی‌کنند دور آن‌ها جمع می‌شوند و حالتی شبیه به توپ یا گلوله به وجود می‌آورند که این حالت را بالینگ می‌نامند.
در کلنی پرستار می‌توان ملکه اصلی را در قفس و جدا از کلنی نگهداری کرد تا زنبورهای کلنی برای نگهداری ملکه‌ها رغبت نشان دهند. البته در بعضی مناطق ملکه را در همان کلنی داخل قفس و حتی گاهی بدون قفس نگهداری می‌کنند که باید تمهیداتی در این موارد به کار گرفته شود.
به هر حال در روش‌های متفاوت سازماندهی کلنی‌های پرستار یا نگه دارنده ملکه‌ها که گاهی لازم است چند هفته یا چند ماه ملکه در آن‌ها نگهداری شود، اضافه کرده زنبورهای جوان برای رسیدگی و تغذیه کافی ملکه‌ها بسیار مهم و تعیین کننده است.
منبع : پرورش ملکه زنبور عسل ( دکتر غلامحسین طهماسبی )