زنبورداری تطبیقی با محدودیت جسمی، ابزارها و راهکارها

زنبورداری تطبیقی با محدودیت جسمی، ابزارها و راهکارها

شیوه‌هایی برای ادامه زنبورداری با وجود محدودیت‌های جسمی

نویسنده : راس کانراد

سال گذشته شصت ساله شدم و شروع به فکر کردن درباره این کردم که تا چه زمانی می‌توانم از نظر جسمی به زنبورداری در مقیاس کنونی ادامه دهم. این موضوع مرا به شرکت در یک وبینار آنلاین درباره زنبورداری تطبیقی سوق داد.

این وبینار توسط سازمان اگریبلیتی برگزار شد که شعارش “کشاورزی در دسترس” است. بر اساس اعلام وب‌سایت این سازمان، مأموریت اگریبلیتی ارتقای کیفیت زندگی کشاورزان، دامداران و کارگران کشاورزی دارای معلولیت است تا آنها، خانواده‌هایشان و جوامعشان بتوانند با موفقیت به فعالیت خود در مناطق روستایی ادامه دهند.

“اگریبلیتی” به کشاورزان، چوب‌برها و ماهیگیران کمک می‌کند حتی با وجود معلولیت ناشی از کهولت، آسیب یا بیماری به کار ادامه دهند. این وبینار مرا با دنیای ابزارها و فناوری‌های زنبورداری تطبیقی آشنا کرد که شاید بتوانم با کمک آنها تا نود سالگی‌ام به زنبورداری ادامه دهم، البته اگر آنقدر عمر کنم.

“ریچ ویسک” رئیس انجمن زنبورداران میشیگان، کندوی افقی چرخان را از وب‌سایت horizontalbees.com معرفی کرد. این کندو برای افراد ویلچری مناسب است. 

“ند استولر” متخصص فناوری کمکی اگریبلیتی میشیگان، وبینار را هدایت کرد و سه استراتژی را برای زنبوردارانی مانند من که با محدودیت‌های جسمی روبه‌رو هستند، تشریح کرد: 

• استفاده از ابزارهای موجود که کار را آسان‌تر می‌کنند. 
• اصلاح ابزارها یا تجهیزات برای انجام وظایفی که بدون تغییر غیرممکن یا ناسالم هستند. 
• ساخت ابزار کاملاً جدید از صفر (گران‌ترین روش). 

 دسترسی به زنبورستان 

یکی از وظایف اصلی من به‌عنوان زنبوردار، دسترسی به زنبورستان و حمل ابزارها و تجهیزات لازم برای کار با زنبورهاست. قرار دادن زنبورستان‌ها در نزدیکی و در مکان‌هایی که با خودرو قابل دسترسی‌اند، امکان استفاده از وسایل نقلیه متنوعی مانند خودرو، کامیون، چهار چرخ و گاری را فراهم می‌کند. اگر دچار مشکلات حرکتی شوم، استفاده از خودرو برای رسیدن به زنبورستان نیاز به حمل ابزارهای سنگین با دست را کاهش می‌دهد. می‌توانم این تلاش را با ذخیره ابزارها در زنبورستان به‌جای حمل مداوم آنها کمتر کنم.

استفاده از یک وسیله چرخ‌دار مانند گاری باغبانی ، گزینه‌ای کم ‌هزینه‌تر است که می‌تواند همه وسایل مورد نیاز برای بازدید از زنبورستان را حمل کند. اگر قدرت جسمی‌ام محدود شود، یک وسیله خودکششی مانند واگن برقی که نیازی به هل دادن ندارد، مناسب‌تر است. گاری بالابر هیدرولیکی موتوری نه ‌تنها وسایلم را حمل می‌کند، بلکه از خم شدن برای برداشتن یا افزودن طبق‌های عسل جلوگیری می‌کند.

این وسایل، چه خودکششی باشند چه نباشند، می‌توانند به‌عنوان عصا برای تکیه دادن هنگام حرکت عمل کنند. حتی کمربند ابزار هم می‌تواند وسیله‌ای برای کمک به حرکت باشد، زیرا دست‌ها را برای استفاده از عصا یا واکر آزاد می‌کند.

“کرک وبستر” کندوهایش را با فاصله‌ای قرار می‌دهد که نیمکت دست‌سازش بین هر جفت کندو جا شود، تا بتواند چهار کلنی را قبل از جابه‌جایی نیمکت بررسی کند. کرک سال آینده هفتاد ساله می‌شود و می‌گوید اگر این نیمکت/بالابر نبود، امروز نمی‌توانست راه برود.

دسترسی به زنبورستان با طراحی مناسب همراه است. باید موانع مانند سنگ‌ها و علف‌های بلند حذف شوند. “ند استولر” پیشنهاد می‌کند از پوشش قدیمی استخر برای پوشاندن زمین زیر و اطراف کندوها استفاده شود تا علف‌ها از بین بروند. فاصله مناسب بین کندوها نیز باید در نظر گرفته شود. اگر نتوانم مدت طولانی بایستم، قرار دادن چهارپایه کنار هر کندو محلی راحت برای استراحت هنگام بررسی کلنی فراهم می‌کند.

شاید علاقمند باشید مقاله ” بالابرها و چرخ‌دستی‌های حمل کندو برای زنبورداری بدون زحمت ” را ملاحظه کنید 🌷

ملاحظات ایمنی کار با کندو 

سال‌ها پیش یکی از استادانم گفت برای زنبوردار موفق بودن فقط به پشت قوی و ذهن ساده نیاز است. طبق‌های عمیق پر از عسل حدود 36 کیلوگرم و طبق‌های کم‌عمق حدود 18 کیلوگرم وزن دارند. رعایت ارگونومی هنگام کار در زنبورستان مهم است. هنگام بلند کردن، پشت را صاف نگه می‌دارم و با خم کردن زانوها به‌جای کمر بلند می‌کنم. همچنین سعی می‌کنم از خم شدن یا چرخش کمر هنگام بلند کردن یا گذاشتن اجسام سنگین پرهیز کنم و به‌جای آن با قدم زدن یا نزدیک شدن، مرکز ثقل را نزدیک بدن نگه دارم.

روش مهم دیگر برای جلوگیری از آسیب به کمر، هیدراته ماندن است. از تجربه شخصی می‌دانم وقتی آب کافی نمی‌نوشم، بیشتر دچار کمردرد و اسپاسم عضلانی می‌شوم تا زمانی که بدنم را هیدراته نگه می‌دارم.

اگر ارگونومی و هیدراتاسیون کافی نباشد، باید بار را کاهش دهم. یکی از راه‌ها استفاده از تجهیزات 8 قابی به‌جای کندوهای استاندارد 10 قابی است. همچنین می‌توانم قاب‌های عسل و تخم را به‌صورت جداگانه جابه‌جا کنم، نه اینکه کل طبق را یک‌باره جابه‌جا کنم.

کافی است از طبق‌های خالی استفاده کنم و قاب‌ها را پس از برداشتن در آنها قرار دهم و پس از بررسی، قاب‌ها را یکی‌یکی به کندو برگردانم. راه دیگر، آموزش زنبورداران جدید است که بلند کردن را برایم انجام دهند و در عوض من دانش و تجربه‌ام را با آنها به اشتراک بگذارم.

نیمکت دست‌ساز ” کرک وبستر ” به تخته زیرین کندو متصل می‌شود تا بتوان آن را به عقب خم کرد و تا ارتفاع کمر بالا برد، که نیاز به خم شدن و بلند کردن را به حداقل می‌رساند.

نگهداری کندوها روی پایه‌های مرتفع نیاز به خم شدن را کاهش می‌دهد. اما در سال‌های پرعسل، طبق‌های عسل ممکن است خیلی بالا بروند. در این موارد، استفاده از چهارپایه یا نردبان کوچک برای بررسی و برداشت طبق‌ها لازم است. برداشت تدریجی عسل در طول فصل به‌جای یکباره در پایان فصل، از آسیب ناشی از بلند کردن طبق‌های سنگین بالای سر جلوگیری می‌کند.

حتی اگر نتوانم بایستم، زنبورداری غیر ممکن نیست. کندوی افقی چرخان Easy-B-Stand که برای ویلچر مناسب است، کندو را در زاویه 45 درجه می‌چرخاند و امکان دسترسی به کلنی را در حالت نشسته فراهم می‌کند.

برخی از زنبورستان‌هایم در زمین‌های ناهموارند که دسترسی با ویلچر ، حتی با کندوهای چرخان را دشوار می‌کند. در این صورت، قرار دادن کندوها روی تریلر یا در یک ساختمان کوچک، دسترسی با ویلچر را آسان‌تر و محیط کاری را راحت‌تر می‌کند.

 جابه‌جایی کندوها 

من قد بلند نیستم، بنابراین کلنی‌های چند قابی را به ‌تنهایی جابه‌جا می‌کنم، اما برای کندوهای کامل از حامل دو نفره استفاده می‌کنم. گزینه‌های دیگر شامل چرخ‌دستی، کامیون دستی چنگکی، جرثقیل، کامیون دستی بالابر EZ، گیره‌های بالابر کندو، بالابر بدنه کندوی کاپتار یا دیگر بالابرهای موجود در بازار است که اغلب با نیروی هیدرولیک یا کابل و قرقره کار می‌کنند.

 گرفتن و نگه داشتن 

اگر دست‌هایم مثل گذشته کار نکنند و تمرینات تقویتی کمکی نکنند، گزینه‌هایی برای استفاده و سهولت کار در ذهن دارم. ابزارهای گرفتن متعددی مانند گیره قاب معمولی یا دستکش گریپیز با بند ولکرویی وجود دارند که نگه داشتن ابزار کندو را برای مدت طولانی آسان می‌کنند.

برای شعله‌ور شدن گاه‌به‌گاه التهاب مفاصلم ، می‌توان ابزارهای زنبورداری را با عایق لوله پیچید تا سطح گرفتن نرم‌تر شود و فشار کمتری به دست‌ها وارد آید. افزودن تخته‌های چوبی 2 تا 2.5 سانتی‌متری به بیرون طبق‌ها و بدنه‌های کندو، گرفتن و بلند کردن را آسان‌تر می‌کند. اگر جدا کردن طبق‌ها دشوار شود، ابزار کندوی بلندتر که اهرم بیشتری فراهم می‌کند، می‌تواند راه‌حل باشد.

 سایر ملاحظات 

زنبورداری فقط جسمی نیست؛ بینایی هم مهم است. ” فرانسوا هوبر ” که نابینا بود، با کمک دستیار درباره زنبور عسل مطالعه کرد و یافته‌هایش را نوشت. من عینک دارم، اما اگر نیاز به کمک بیشتر باشد، محصولات کمکی بینایی مانند عینک‌های بزرگ‌نمایی زنبورداری با لامپ باتری‌دار موجودند.

پیگیری امور نیز بخش مهمی از زنبورداری است. یادداشت‌های کاغذی یا الکترونیکی برای ثبت اطلاعات مهم کمک می‌کنند، به‌شرطی که محل ژورنالم یا رمز دسترسی به آن را به خاطر بیاورم.

اصلاح ابزارها و فناوری‌ها برای جبران معلولیت‌های جسمی تنها یک راه تطبیق است. یک زنبوردار تجاری را می‌شناسم که پس از بازنشستگی، تجهیزاتش را فروخت اما زنبورستان بزرگی در حیاط خانه‌اش نگه داشت. صاحبان جدید کسب‌وکار، مراقبت اصلی از زنبورها را برعهده گرفتند، اما او تا نودسالگی به فعالیت در زنبورستان ادامه داد.

طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا، از هر چهار نفر یک نفر در این کشور نوعی معلولیت دارد. چه معلولیت داشته باشم و چه به‌طور طبیعی پیر شوم، نیازی نیست زنبورداری را کنار بگذارم، به شرط آنکه از قبل برنامه‌ریزی کنم و خود را با شرایط تطبیق دهم.

زنبورداران کهنسال به‌ندرت بازنشسته می‌شوند و زنبورداری را کنار می‌گذارند؛ آنها فقط مقیاس را کاهش می‌دهند. یک زنبوردار تجاری با هزاران کلنی ممکن است به 100 کلنی برسد، یک زنبوردار نیمه‌حرفه‌ای با چند صد کلنی به چند ده کلنی، و یک زنبوردار خانگی با ده‌ها کلنی فعالیش را به چند کندو کاهش می دهد. زنبورداران تنها وقتی دیگر نمی‌توانند ادامه دهند، زنبورداری را متوقف می‌کنند. این مقاله نشان می‌دهد ایده‌ها و گزینه‌های زیادی برای ادامه زنبورداری وجود دارد، حتی وقتی توانایی ادامه دادن آنها زیر سؤال برود.

برای دیدن مقاله اصلی اینجا کلیک کنید

ترجمه این مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان صورت گرفته است.

دسترسی سریع به آخرین مقالات مرتبط :